Sed enim, grauiſsimũ grauissimum dubium eſst, An circunſstantię aggrauantes intra eandem ſpeciẽ speciem , ſsint neceſs ſsariò confitendę. Suadent enim nõ nulli nonnulli , eiuſsmodi circunſstantias explicari non oportere: quia aliàs cogetemur, intenſionẽ intensionem , & cõtinuationẽ continuationem actus explicare? quas quidẽ quidem circunſtãtias circunstantias , nec confiteri populus ſsolet, nec prudens confeſs ſsor exiegere. Et confirmatur. Quia circunſstantia non mutans ſspeciem nũ quàm nunquam aggrauat in infinitum, ergo non eſst neceſs ſsariò declaranda. Antecedens probatur: quia intendit pœnam, non extendit: extẽ ſio extensio enim eſst infinita ſsine circunſtãtia circunstantia , & per nul| lam circunſstantiam creſscit. Intenſsio verò finita eſst: & per nullam circunſstantiam fit infinita.