Deinde etiã etiam , attrito attritio efficax ex timore pœ narũ pœnarum ſupernaturaliũ supernaturalium idonea diſspoſsitio eſst ad ſacramentorũ sacramentorum baptiſsmi & pœnitẽtiæ pœnitentiæ gratiã gratiam percipiendã percipiendam : vt, cum quis deteſstatur oĩa omnia peccata mortalia, & propterea cõfitetur confitetur , ne per peccatũ peccatum excludatur à gloria, vel ne in infernum ignẽ ignem coniiciatur. Qui etiã etiam , ſsi cognoſscat, ſse non habere contritionẽ contritionem , ſsed ſolã solam attritionẽ attritionem : licitè accedit ad baptiſsmi & pœnitẽtiæ pœnitentiæ ſacramẽta sacramenta ſuſcipiẽda suspicienda . Quod (niſsi me coniectura fallit) ſsentit D. Tho. 3. p. q. 79. arti. 3. ad ſecundũ secundum : & q. 80. ar. 4. ad ſecundũ secundum : &. 4. ſententiarũ sententiarum . d. 24. q. 1. arti. 3. q. 1. ad tertium. Ratio verò D. Thomæ non eſst contemnenda: quia ſsacramentum baptiſsmi & pœnitentiæ per ſse ordinantur ad præ ſstandum vitam mortuis. Quare licitè ſsumi poſs ſsunt ab his qui habent conſscientiam peccati mortalis, modo ha| beant attritionem, qua tollitur obex, & cõ placentia complacentia in peccatum commiſs ſsum. Eſst quoque altera eiuſsdem ratio, quia cùm hæc duo ſsacramenta ſsint medicinæ directè paratæ cõ tra contra morbos animæ: abſsurdum eſst, vt nullus qui ſse ægrum eſs ſse cognoſscit, poſs ſsit iuſstè hæc ſsumere ſsacramenta. Quemadmodum res eſs ſset penitus abſsurda, quod medicinas corporales à natura potiſssimum inſstitutas ad ſsanandos corporis morbos, non poſs ſset ſsumere niſsi ſsanus: aut qui ſse iam eſs ſse ſsanum exiſstimaret, vnde: & Innocentius. 1. q. 1. cap. Ventum eſst, vbi vulnus (inquit) infixum eſst, medicina eſst adhibenda, qua poſssit recipere ſsanitatem, atque vbi pœnitẽtiæ pœnitentiæ remedium neceſs ſsarium eſst, ordinationis honorem locum habere non poſs ſse decernimus, &c. quæ inferius adiiciuntur.
Loading...