Quòd ſsi quis eiuſsmodi ægrotis generaliter confitentibus ſsacramentalem abſsolutionem impendere voluerit, non equidem valde repugno: ſsed, me autore, non faciet: expectabit autem in renoua vir prudens & modeſstus, aut epiſscoporum, aut Summi Pontificis autoritatem, quam ego hoc ſsanè loco deſsidero. Tametſsi. Auguſsti. eiuſs modi hominibus abſsolutionem forte præ ſstaret. Cuius in lib. 1. de Adulterinis coniungiis capi. vltimo, hæc ſsunt verba. Ego non ſsolùm alios catechumenos, verumetiam ipſsos qui viuentium coniungiis copulari retinent adulterina conſsortia, cùm ſsaluos corpore in his permanentes non admittamus ad baptiſs mum, tamen ſsi deſsperati & intra ſse pœnitẽs pœnitens iacuerint, nec pro ſse reſspondere potuerint, baptizandos puto, vt etiam hoc peccatum cum cæteris lauacro regenerationis abluetur. Quis enim nouit vtrum fortaſssis adulterinæ carnis illecebra vſq; vsque ad baptiſmũ baptismum ſstatuerant detineri? Si autem ab illa deſsperatione recreati potuerint viuere, aut faciẽt quod ſstatuerant: aut edocti obtemperabunt, aut de contemptoribus fiet, quod fieri etiam de baptizatis talibus debet. Quæ autem baptiſs matis, hæc reconciliationis eſst cauſsa, ſsi forte | pœnitentem finiendæ vitæ periculum præ occupauerit. Nec ipſsos enim ex hoc vita ſsine arra ſsuæ pacis exire velle debet mater eccleſsia hæc Auguſstinus.