Præterea, legiſslator non deficit in neceſs ſsariis. Sed, quando ſsacerdos proprius eſst ineptus ad audiendam confeſssionem, vel ex ignorantia, vel ex malitia: confeſssionis neceſssitas inſstat, ſsicut & communionis: ergo in tali euẽtu euentu iã iam legiſslator de cõfeſsione confessione ꝓuidit prouidit , | vt etiam in articulo mortis quilibet ſsacerdos poſs ſset abſsoluere.