Ad ſsecundum, iam reſspondimus, ſsacerdotem nõ non habere poteſstatem iuriſsdictionis ad ordinatione ſsua. Nec ad hanc poteſstatem ſsatis eſst, quòd peccator ſse præbeat materiam, & ſsubditum ſsacerdoti: hoc enim verũ verum eſs ſset ſsi autoritas abſsoluendi eſs ſset iudicis arbitri: | qui, ſscilicet, per voluntariam ſsubiectionem reorum, iudicandi acciperet poteſstatem. At retrò nos oſstendimus, ſsacerdotes autoritatẽ autoritatem iudicandi non à populo, ſsed à Deo accepiſs ſse nec hanc ex iure diuino quoſslibet ſsacerdotes habere: ſsed ſsolos paſstores: vel eos qui à paſstoribus fuerint delegati.