Circa primum caſsum, diligenter aduertẽ dum aduertendum eſst, non idem eſs ſse hoc ſsanè loco, periculum mortis, & articulus mortis. Eſst namque periculum mortis in his duntaxat, vnde mors frequẽter frequenter ſsolet accidere: etenim in ha ſstarum ludo, in agitatione taurorum, in nauigatiõe nauigatione placidi maris, quãuis quamuis interim mors ſsequatur, non eſst tamen periculum mortis: ſsed in bello, in mari vehementer turbato, in partu fœminæ, de cuius morte probabiliter propter cauſsas naturales timeretur, periculũ periculum mortis agnoſscimus: quod certè viri prudentis arbitrio, magis quàm diſsputatione theologica definiendum eſst: vt quis morbus periculoſsus ſsit & lætatis prudentis medici finiat arbitrium. At articulus mortis, ſsi nominis vim, & proprium vſsum ſspectes, non idẽ idem eſst. Cùm enim conceduntur per diplomata caſsus reſseruati in mortis articulo, nõ non intelligũtur intelliguntur cõcedi concedi in quocunq; quocunque periculo, ſsed quũ quum regulariter certa mors eſst, aut à morbo vel vulnere, aut ab exteriori vi: vt cũ cum ꝗs quis mortis pœna damnatur. Idẽ Idem intelligo cũ cum doctores aſs ſserunt in mortis articulo, quem libet ſsacerdotem poſs ſse abſsoluere ab omnibus quemcunque peccatorem. Non enim qnemcunque aut nauigaturum, aut congreſs ſsurum cũ cum inimicis: quilibet ſsacerdos poteſst abſsoluere, etiã etiam vbi periculum eſst. Quod ſsi hæc ſentẽtia sententia ſscru| puloſsa eſs ſse videatur, parati ſsumus eã eam retractare, cum aduerſsarius (ſsi quis erit) idoneas cauſsas contrariæ opinionis reddiderit.