Cuius rei exemplum habes in anima quæ
quoniam actus primus e
ſst, dat e
ſs
ſse & viuere.
Hanc con
ſsequuntur potentię naturales, hoc
e
ſst, intellectus &
volũtas
voluntas
, per quas operatur
ad
cõ
ſecutionem
consecutionem
finis. Sic & gratia, vita quæ
dam animæ e
ſst, quæ illi & viuere, & e
ſs
ſse diuinum prę
ſstat,
quã
quam
charitas & reliquæ virtutes
conſequũtur
consequuntur
: quarum operationibus finem
ſsuum homo con
ſsequetur. Nec deerit præter
naturale, morale quoque exemplum, in huius rei expo
ſsitione. Cùm enim homo quis,
gratus incipit e
ſs
ſse principi, non e
ſst opus, vt
per talem primam gratiam acceptus
ſsit ad vltima præmia,, atque præcipua, quæ videlicet
princeps, fideliter
ſseruientibus præparauit.
|
Sed per talem primam
gratiã
gratiam
intelligitur admitti in domum,
conſortiumq;
consortiumque
eiuſdẽ
eiusdem
principis:
dariq́;
darique
facultas intelligitur, ad præmia
quæcunq;
quæcunque
fidelium amicorum
promerẽda
promerenda
.
Cùm autem Apo
ſstolus ait, gratia Dei vitam
æternam donari, certè
ſsentit, quod
Auguſst.
di
ſs
ſserti
ſssimè docet.
3. Hypognoſsticon, & de
gratia & lib. arb. cap. 4. 5. 7. &. 15. per
auxiliũ
auxilium
Dei gratuitum, eam homines con
ſsequi, cùm
tamen
ſsimul dicatur corona iu
ſstitiæ, quia nobis cooperantibus gratia Dei re
ſspondet, tanquàm præmium
merceſq;
mercesque
operis no
ſstri. Atque de prima controuer
ſsia,
ſsatis
ſuperq;
superque
fuerit di
ſsputatum. Vbi
conſtitutũ
constitutum
nobis e
ſst,
pœ
nitentiã
pœnitentiam
e
ſs
ſse
voluntariã
voluntariam
pœnã
pœnam
, pro peccatis
aſ
ſumptã
assumptam
, propter Deum, ex cheritate
dilectũ
dilectum
.