Atque hęc ferè ſsacrarum literam teſstimonia magna ex parte concluſsionis huius veritatem oſstendunt. Nam & illud Apoſst. 2. ad Corinth. 7. Triſstitia quæ ſsecundum Deũ Deum eſst pœnitenciam. &c. de exteriore intelligendũ intelligendum eſs ſse, ſsuperius admonuimus. Triſstitia enim interior, quæ ſsecundum Deum eſst, pœnitentiã pœnitentiam (videlicet exteriorem) in ſsalutem ſtabilẽ stabilem operatur. Vera enim pœnitentia interior intelligi non poteſst, quam non exterior conſsequitur. Baruc. 2. anima quæ triſstis eſst, & incedit curua, & infirma. & Dauid pſsalmo quinto Laboraui in gemitu meo, lauabo per ſsingulas noctes lectum meum, & lachrymis meis ſstratum meum rigabo. & Lucæ ſseptimo Mulier illa peccatrix lachrymis rigauit pedes domini. Illud quo que Matthei tertio, Facite fructum dignum pœnitentiæ: iam enim ſsecuris ad radicem arboris poſsita eſst. Omnis ergo arbor, quæ non facit fructum bonum, excidetur, & in ignem mittetur: de exteriori ſsatisfactione accipiendum eſs ſse, & communis ſsenſsus Catholicorum manife ſstat, qui hunc locum maximè referunt ad| uerſsus Lutherum, ad aſs ſserendam ſsatisfactionem exteriorem pœnitẽtię pœnitentię . Tum & Chriſso ſstomus docet, homil. 10. in Math. his verbis. Maximè indigemus compunctione pœnitẽ tię pœnitentię , multarumq́; multarumque lachrymarum: Pœnitẽtiam Pœnitentiam verò dico, non ſsolùm vt à malis prioribus deſiſtamꝰ desistamus , verumetiã verumetiam , vt bonorũ bonorum operũ operum fructibꝰ fructibus impleamur: Facite, nquit, fructus dignos pœ nitentię: quo autem modo fructificare poterimus? ſsi vtiq; vtique peccatis aduerſsa faciamus: aliena rapuiſsti? incipe donare iam propria: longo es tempore fornicatus? à legitimo quoq; quoque vſsu ſuſpẽdere suspendere coniugij: iniuriam feciſsti? refer benedictionis verba conuiciis: neque enim vulnerato ſsufficit ad ſsalutem, tantummodo ſspicula de corpore euellere, ſsed etiam remedia adhibere vulneribus: deliciis ante & temulẽ tia temulentia diffluebas? ieiunio & aquę potu vtrunq; vtrunque compenſsa hactenus Chryſsoſst. Deniq; Denique ſsic illũ illum locum eſs ſse interpretandum, euangelicus ſstylus ipſse declarat: vbi fructus arboris, opera exteriora, quę à bona voluntate tanquàm radice, procedunt, aſs ſseruntur. Matth. 7. A fructibus eorum cognoſscetis eos.