Hæc & multa alia
dicũtur
dicuntur
ab iis theologis,
qui priorem opinionem de bapti
ſsmo tuentur. Sed exoriuntur ex alia parte aduer
ſsarij
qui a
ſstruere videntur, non requiri aut contritionem, aut atritionem,
ſsed
ſsatis e
ſs
ſse pœ
nitentiam virtualem, hoc e
ſst, velle
ſsu
ſscipere
bapti
ſsmum in
ſstitutum ad remittenda peccata, & id
ſsine complacentia in pecatum.
Quẽ
Wuem
in modum loquitur
Ambroſsi. lib. 3. de ſsacramentis cap. vltimo. Quòd etiam
ſsi non confiteatur peccatum qui venit ad bapti
ſsmum,
tamen hoc ip
ſso implet confe
ſs
ſsionem
omniũ
omnium
peccatorum, quo baptizari petit vt iu
ſstificetur, & ita
ſsacramentum bapti
ſsmi, iuxta communem expo
ſsittionem, vocatur pœnitentia
ad
Hebræ. 6. Impo
ſssibile e
ſst, renouari ad pœ
nitentiam. &
Luc. vltimo. Oportebat predicari in nomine eius pœnitentiam & remi
ſssionem peccatorum in omnes gentes. Vbi, quæ
Matt. de bapti
ſsmo dixit, Lucas refert de pœ
nitentia. Idem videtur nonnullis
Scotus ſsentire. diſst. 14. q. 4. & Caiet. 3. p. q. 86. art. 2. &
ꝓ
batur
probatur
ex
Ambro. in illud epiſstolæ ad Roma.
Sine pœnitentia
ſsunt dona Dei. Gratia Dei
in bapti
ſsmate non quærit gemitum aut planctum,
ſsed
ſsolam ex corde profe
ſssionem. Et
|
quia, quæ grauiter peccantur, non ni
ſsi fletu
& gemitu ad veniam
pertinẽt
pertinent
, ideo illos iam
non accipere veniam putarent, quia dolore
illos non videbant,
oſtẽdit
ostendit
hoc inter primordia fidei non requiri.