Tertium im perfectæ diſsplicentiæ genus inuenitur, cũ cum quis dolet quidẽ quidem de peccato qua ratione offenſsa Dei eſst: ſsed ex velleitate, non ex volitione abſsoluta, & efficaci: habet em̃ enim de ſsiderium imperfectũ imperfectum placendi Deo, dimittendi peccatũ peccatum . &c. ſsicut & dilectio Dei imperfecta, poteſst appellari volitio qua Deo vellem bonũ bonum & gloriam, ipſiq́; ipsique placere in omnibus, deſsiderio tamen imperfecto, ſsic & nolle Dei offenſsam, eſst imperfecta diſsplicentia: nã nam perfecta, efficax & abſsoluta eſst: quæ ex dilectione Dei efficaci & abſsoluta naſscitur. Hunc verò imperfectum dolorem Caietanus. q. 1. de contritione, (ac iure ille quidem) attritionem vocat.