Ad
ſsecundum, fateor eam e
ſs
ſse cau
ſsam, vnde vel maximè liqueat pœnitentiæ peculiare
præceptum. Sed vt obiectionem repellamus
aduertendum e
ſst, medium ad
ſsalutem nece
ſs
ſsarium, e
ſs
ſse in duplici differentia. Alterum,
quod non e
ſst actus virtutis,
ſsed vel pœnitentia vel habitus, quos Deus in nobis
ſsine nobis operatur, vel etiam gratia &
auxiliũ
auxilium
Dei,
quod non no
ſstrum,
ſsed diuinum opus e
ſst: &
de huiu
ſsmodi mediis, legis pręcepta
nõ
non
ſsunt.
Alterũ
Alterum
mediũ
medium
actus virtutis e
ſst, atque in
nr̃a
nostra
poſitũ
ositum
pote
ſstate: vt credere in
Chriſtũ
Christum
, confiteri fidem,
ſsu
ſscipere
baptiſmũ
baptismum
, diligere
deũ
deum
.
Et de huiu
ſsmodi, præcepta legi
ſslatoris
ſsunt.
Quæ quoniam non de fine,
ſsed de mediis feruntur ad finem legis nece
ſs
ſsariis, rectè colligimus, in omni lege
ſsiue naturali
ſsiue
ſscripta,
tum humana, tum diuina, ea media virtutis,
quæ nullo modo
ſsunt ad finem legis nece
ſs
ſsaria, in con
ſsilio e
ſs
ſse: quæ verò omnino nece
ſs
|
ſsaria, ea e
ſs
ſse in præcepro. Vnde patet quid ad
tertium argumentum re
ſspondendum
ſsit.