Cum autem amicus, pœnis amici non delectetur, & alioqui etiã etiam (Ariſstotele authore) pœnæ medicamenta ſsint, quæ velut per contrarium dolorem: morbum pellunt è ex voluptate progenitum, tertius pœnitẽtiæ pœnitentiæ finis eſst ſsalus animi. Dolet namq; namque pœnitens, lachrymatur & gemit, vt per huiuſsmodi quaſsi antidotum, morbo ſspirituali medeatur. vt Diuus Thomas tertia parte. quæ ſst. 90. art. 3. docuit, & Auguſstinus tracta. in Pſsal. 57. Sed & Hieronymus in Eccleſsiaſstes caput ſseptimum, inquiẽs inquiens . Nouit hirundo pullos de ſsucco oculare chelidoniæ, & dictamum capræ appe| fol. [6]v tũt appe tunt vulneratæ, cur nos ignoremus medicinã medicinam pœnitentiæ propoſsitam eſs ſse peccãtibus peccantibus ? Eandem quoq; quoque ſsententiam eiſdẽ eisdem ferè verbis, Tertullianus dixit in libro de pœnitẽtia pœnitentia . Et Chry ſsoſst. homil. 7. ad populum Antioch. Iudices (inquit) cùm latrones ceperint, ac ſsacrilegos, non quomodo ipſsos meliores reddant cõ ſiderant considerant : ſsed quomodo ab ipſsis peccatorũ peccatorum pœ nas exigant: Deus autem cõtra contra : quum aliquẽ aliquem ceperit peccatorẽ peccatorem , non conſsiderat quomodo ſsupplicium ſsumat, ſsed quomodo ipſsum corrigat. Itaq; Itaque & iudex, pariter & medicus. &c. Paulus deniq; denique . 2. ad Corin. 7. triſstitia (ait) quæ ſsecundum Deum eſst, pœnitentiam in ſalutẽ salutem operatur. Quamobrem, pœnitentiæ iudiciũ iudicium vt amicũ amicum , ita quoq; quoque ſsalutare eſst, pluſquã plusquam vindicatiuum, cuius, ſscilicet, finis, non tam vindicta quàm vindicta ſsalutaris eſst.
Loading...