Ad quartum, (quoniam præcedentis argumenti confirmatio ex dictis facilè ſsoluitur) non deſsunt, qui antecedens inficientur: eo quòd apud Auguſsti. lib. 1. de Ciuitat. Dei, cap. 9. correctionem fraternam in aliud tempus cõmodius commodius reſseruare licet. At. hi (bona venia me audietis) diui Auguſstini intelligentiã intelligentiam non aſs ſsequuntur: nuſsquam enim Auguſstinus credidit, vbi ſse offert magna cõmoditas commoditas corripiendi fratrem, hoc eſst, cùm id fieri poteſst nulla mea iactura, multa fratris commoditate, licitum eſs ſse pro meo arbitratu, correctionem fraternã fraternam in alium annũ annum remittere, vbi expectetur vel æqua cõmoditas commoditas , vel etiã etiam | maior. Sed id ſsentit prudẽtiſsimus prudentissimus autor: Cũ Cum cotrectio ſsine iactura mea fieri nõ non poteſst, differri nõ non poteſst, differri nonnunquam poſs ſse in tempus, vbi commodius ſsine iactura mea fiat. Cùm igitur interior pœnitentia vbique gentium, & omni tempore fieri commodiſs ſsimè poſsit, ſsi nõ non licet liberationẽ liberationem proximi differri commodiſssimè poteſst, ergo nec noſtrã nostram . Sed nego tamen conſsequentiam: quia bonorum ſpiritualiũ spiritualium proximi mei cuſstos ſsum, non dominus: idcirco illum mox eripere teneor, & viuiuificare, ſsi poſs ſsum: meipſsum nõ non mox teneor, etiam ſsi poſssim. Commoditas præterea ad corripiẽdũ corripiendum fratrẽ fratrem , nõ non ſsemper, & vbiq; vbique parata eſst: idcirco, quãdo quando ſseſse offert lex, prę cipit vt arripiatur. Cõmoditas Commoditas autem eripiẽ di eripiendi nos, omni tempore & loco eſst in prõptu promptu . Quare, noluit nos ſsuauiſssimus legiſslator ſsemper obligare, quotieſscunque opportunitas adeſs ſset: ne nos innumeris peccatis inuolueret. Ac re vera, (vtcunque opinemur) negare nõ non poſs ſsumus, inter bona proximi & no ſstra, longum eſs ſse interuallum. Nam bouem proximi, aut ouem iacentem leuare teneor, & ſseruare, ſsi poſs ſsum: bouem meum, aut ouẽ ouem non item: niſsi res eſs ſset ad vitam meam cõ ſeruandam conseruandam neceſs ſsaria, tunc enim, ſsicut nec vitę, ita nec illius rei, ſsine qua vita non degitur, liberam habeo facultatem. Sic ergo & bona | ſspiritualia proximi mei, etiam extra mortis æternæ periculũ periculum curare teneor? mea non perinde: niſsi cum articulus neceſssitatis propriæ ſspiritualis occurrit: hoc eſst, periculum mortis æternæ.