Ad quartum, (quoniam præcedentis argumenti confirmatio ex dictis facilè
ſsoluitur) non de
ſsunt, qui antecedens inficientur:
eo quòd apud Augu
ſsti. lib. 1. de Ciuitat. Dei,
cap. 9. correctionem fraternam in aliud tempus
cõmodius
commodius
re
ſseruare licet. At. hi (bona venia me audietis) diui Augu
ſstini
intelligentiã
intelligentiam
non a
ſs
ſsequuntur: nu
ſsquam enim Augu
ſstinus credidit, vbi
ſse offert magna
cõmoditas
commoditas
corripiendi fratrem, hoc e
ſst, cùm id fieri pote
ſst nulla mea iactura, multa fratris commoditate, licitum e
ſs
ſse pro meo arbitratu, correctionem
fraternã
fraternam
in alium
annũ
annum
remittere,
vbi expectetur vel æqua
cõmoditas
commoditas
, vel
etiã
etiam
|
maior. Sed id
ſsentit
prudẽtiſsimus
prudentissimus
autor:
Cũ
Cum
cotrectio
ſsine iactura mea fieri
nõ
non
pote
ſst, differri
nõ
non
pote
ſst, differri nonnunquam po
ſs
ſse
in tempus, vbi commodius
ſsine iactura mea
fiat. Cùm igitur interior pœnitentia vbique
gentium, & omni tempore fieri commodi
ſs
ſsimè po
ſsit,
ſsi
nõ
non
licet
liberationẽ
liberationem
proximi differri commodi
ſssimè pote
ſst, ergo nec
noſtrã
nostram
.
Sed nego tamen con
ſsequentiam: quia bonorum
ſpiritualiũ
spiritualium
proximi mei cu
ſstos
ſsum, non
dominus: idcirco illum mox eripere teneor,
& viuiuificare,
ſsi po
ſs
ſsum: meip
ſsum
nõ
non
mox
teneor, etiam
ſsi po
ſssim. Commoditas præterea ad
corripiẽdũ
corripiendum
fratrẽ
fratrem
,
nõ
non
ſsemper, &
vbiq;
vbique
parata e
ſst: idcirco,
quãdo
quando
ſse
ſse offert lex, prę
cipit vt arripiatur.
Cõmoditas
Commoditas
autem
eripiẽ
di
eripiendi
nos, omni tempore & loco e
ſst in
prõptu
promptu
.
Quare, noluit nos
ſsuaui
ſssimus legi
ſslator
ſsemper obligare, quotie
ſscunque opportunitas ade
ſs
ſset: ne nos innumeris peccatis inuolueret. Ac re vera, (vtcunque opinemur) negare
nõ
non
po
ſs
ſsumus, inter bona proximi & no
ſstra, longum e
ſs
ſse interuallum. Nam bouem
proximi, aut ouem iacentem leuare teneor,
&
ſseruare,
ſsi po
ſs
ſsum: bouem meum, aut
ouẽ
ouem
non item: ni
ſsi res e
ſs
ſset ad vitam meam
cõ
ſeruandam
conseruandam
nece
ſs
ſsaria, tunc enim,
ſsicut nec vitę,
ita nec illius rei,
ſsine qua vita non degitur, liberam habeo facultatem. Sic ergo & bona
|
ſspiritualia proximi mei, etiam extra mortis
æternæ
periculũ
periculum
curare teneor? mea non perinde: ni
ſsi cum articulus nece
ſssitatis propriæ
ſspiritualis occurrit: hoc e
ſst, periculum mortis æternæ.