Et confirmatur: quia Nectarius epi
ſscopus
Con
ſstantinopolitanus Chry
ſso
ſstomi antece
ſs
ſsor abrogauit confe
ſssionem, quæ
ſsacerdotibus fit, (vt libro. 9. hi
ſstoriæ tripartitæ capi.
35. Sozomenus refert) non autem vir
ſsanctus abrogaret,
ſsi
ſsacramentum confe
ſssionis
|
e
ſs
ſset ad
ſsalutem nece
ſs
ſsarium. Et confirmatur
rur
ſsum: quia apud Græcos po
ſst illa tempora
confe
ſssio, quæ
ſsacerdoti fit, reiecta e
ſst atque
abolita, non erat ergo medium nece
ſs
ſsarium
ad
ſsalutem, aliàs, exinde, nullus
Græcorũ
Græcorum
ſsalutem fui
ſs
ſset con
ſsecutus, quippe (vt ante docuimus) in mediis ad
ſsalutem nece
ſs
ſsariis nemini ignorantia patrocinatur: vt
ſsine illis æ
ternam
ſsalutem po
ſssit adipi
ſsci: quæ e
ſst ratio
glo
ſs
ſs
æ de pœnitentia, d. 5.
ſstatim à principio:
vbi tenet, confe
ſssionem e
ſs
ſse
inſtitutã
institutam
ex Eccle
ſsiæ traditione, potius quàm ex noui te
ſstamenti authoritate. Idem tener Panor.
ſsuper
caput. Omnis vtriu
ſsque
ſsexus, de pœnitentiis & remi
ſssionibus. D.
quoq;
quoque
Bonauentura
di
ſst. 17. quarti
ſsententiarum, q. 3. art. 3. a
ſs
ſserit,
confe
ſssionem non e
ſs
ſse in
ſstitutam à Chri
ſsto,
ſsed ab Apo
ſstolis,
nõ
non
ergo ita grauis e
ſst error,
negare confe
ſssionem
ſsacramentalem apud
ſsacerdotes e
ſs
ſse ex diuino iure ad
ſsalutem nece
ſs
ſsariam.