Ad quartum. Nego conſsequentiam, capilli enim & vngues partes hominis ſsunt: nec tamen ſsimul cum homine naſscuntur. Accuſsatio quoque, teſstimonium, ſsententia iudicis, ſsolutio pœnæ cùm non ſsint ſsimul: ſsunt tamẽ tamen de integritate iudicij. Breuiter. In omnibus, cuius partes quendam ſsucceſssionis ordinem habent, non oportet partes integrãtes integrantes ſsimul | eſs ſse. Ad cõtritionẽ contritionem vero facilè dicitur: quòd cùm ſsacramenta per homines adminiſstrentur, quibus illa grandis contritio conſstare nequit, an idonea ſsit ad integram pœna remiſs ſsionem, ſsemper opus eſst ſatisfactionẽ satisfactionem iniungi: ſsine qua ſsacramentum quidem eſs ſse poteſst ſsed ſsine qua tamen mancum, & imperfectũ imperfectum eſst. Quemadmodum & quodcunque aliud iudicium, in quo probatus reus ſsine mulcta abſsoluetur. Nam & homo ſsine digito poterit eſs ſse: ſsed erit tamen incommodè ſsine digito. Nec nos aſs ſserimus, quamlibet ſsatisfactionem eſs ſse partem huius ſacramẽti sacramenti . Satisfactio quippe, quæ ex arbitrio pœnitentis proficiſs citur, nec eſst pars iudicij ſacramẽtalis sacramentalis , nec habet ordinem ad Eccleſsiæ claues. Vnde Concilium Florentinũ Florentinum , Tertia (inquit) pars eſst ſsatisfactio pro peccatis ſsecundum arbitrium ſsacerdotis. Quintum igitur fundamentũ fundamentum (vt cætera omnia quæ poſsuimus) cùm firmũ firmum ſsit, nihil aliud ſsupereſst, niſsi vt quæ ſstioni propo ſsitæ reſspondeamus.