Itaq; Itaque ſsacerdos ſsimplex, cum initiatur, non or| dinis modò poteſtatẽ potestatem , ſsed iuriſsdictionis etiã etiam accipit, non ſsimpliciter & quãtum quantum ad omnes ſsed primũ primum , quantum ad venialia peccata. D. Tho. d. 18. art. 3. q. 1. ad tertium, & eſst cõmunis communis opinio. Deinde, quantũ quantum ad mortalia: quibus eſst iam peccator à proprio ſsacerdote ſsolutus: quoniam illud iudicium eſst penitùs arbitrarium, cùm nulli tenear me ſsubdere: neq; neque apparet vnde propius ſsacerdos habeat ſsolus poteſstatem in illa peccata, cùm non ſsit materia ſsubiecta proprio ſsacerdoti. Præterea, quã tum quantum ad omnia in articulo mortis: denique ad Summũ Summum Pontificem abſoluendũ absoluendum . Atq; Atque horũ horum omniũ omnium radix eadem eſst, etenim, (vt Capreolus & Durandus. d. 19. 4. diligenter annotauerunt) in vniuerſsum apoſstolis dictũ dictum eſst. Accipite ſspiritum ſsantum: quorũ quorum remiſseritis peccata &c. Reſstrictio autem facta ex ſspeciali commiſssione facta Petro: cui, quoniam claues tanquàm primo clauigero collatæ ſsunt, id conſsequenter eſst demandatum, vt eius autoritate, quicunque alius aperit, aperiat &c. nam illa commiſssio de aliis à Petro facta eſst. Ideoq́ue Petrus, & eius ſsucceſs ſsores non ſsubiacent illi reſstrictioni, quin poſssint abſsolui à quolibet ſsacerdote.
Loading...