Secunda cauſæ continentia eſt ratione generalis actionis,[*] quando diuerſæ res, vel cauſæ, continentur omnes ſub vna actione generali, putà ſub actione tutelæ, vel negotiorum geſtorum, de qua loquitur Iaſon. in dicta l. nulli, poſt gloſſam tertiam: item ſi res litigioſæ ſub diuerſis iuriſdictionibus, & in diuerſis locis ſitæ ſint, & vna actione petantur, ita Andreas Gail dicta obſeruatione 32. numero quinto, & numero ſexto, adducit tertiam continentiam cauſæ, & eius diuiſionem, quæ ex inſtantiæ mutatione inducitur, vt ſolus coram vno iudice pendeat, non debet quis ad alium iudicem vocari, vt ex vulgata l. vbi cœptum, ff. de iudicijs, & alijs ordinarijs allegationibus comprobat: & incurritur pœna amiſſionis cauſæ, ſi coram diuerſis iudicibus quis petat in duobus caſibus; primus fauore libertatis, l. prima in fine, C. de aſſertione tollenda: alius fauore mi[*]litum, l. tàm collatores, §. finali, C. de re militari, libro 12. Ad hanc continentiam, & eius prohibitam diuiſionem expectat litis præuentio: nam lite coram vno iudice præuento pendente non poteſt coram alio iudice concurrentem, & æqualem iuriſdictionem habente conueniri, ex text. in capite cum plures de officio delegati, libro ſexto.