His præmiſsis, excipitur in or[*]dinatione prouiſionis ordinariæ del fuero, no ſiendo cauſa criminal, intellige hoc procedere in caſu, in quo vidua, ſeu priuilegiatus reus ſit, vel vidua accuſata, denunciata, vel inquiſita de aliquo crimine, quia non poterit à iuriſdictione ordinaria declinare, vt contra Matthæum Afflictis reſoluit Cardin. Tuſch. ſub litera M. concluſ. 274. num. 7. Secus verò erit ſi actrix ſit, quia hoc non tollit enumeratio caſuũ Curiæ, quæ fit in l. 8. tit. 3. lib. 4. Recop. vbi fit prohibitio, ne quis in prima inſtantia corã dominis Prætoribus, qui in Curia Regia, vel Chancellarijs aſsiſtũt, euocetur, ſed in proprio foro ordinario, qui cuilibet competit: & proſequitur lex: Saluo en aquellos caſos que ſe deuen librar en la nueſtra Corte y Chancilleria, que ſon eſtos ſegun antiguo eſtilo, muerte ſegura, muger forçada, tregua quebrantada, caſa quemada, camino quebrantado, trayciõ aleue, riepto (qui caſus iam non extat ex Cõcil. Triden. ſeſ. 25. cap. 14.) pleyto de viudas, y huerfanos, y perſonas miſerables, o contra Corregidor, o Alcalde ordinario, v otro oficial del tal lugar, y ſobre caſo en que pueda ſer conuenido durante el tiempo de ſu oficio: huc vſque lex per illa verba: Pleyto de viudas y huèrfanos, y perſonas miſerables, quæ vniuerſalia, & indefinita ſunt, vel ſaltem generalia, comprehenduntur lites viduarum, & pupillorum, ſiue ſint criminales, de quibus præcipuè lex agit, ſiue ciuiles, in quibus viduæ actrices ſint, ſiue pupilli actores, nec impedit loqui illam legem de Prætoribus, & cum eis, quia hoc magis affirmat in cauſis criminalibus coram eiſdẽ, dum ſint viduarum agentiũ, vel accuſantiũ, locum habere caſum Curiæ, aliàs ſuperflua eſſet generalitas illorum verborum, Pleito de viudas, y huerfanos, poſita poſt[*] enumerationem aliorum caſuũ, qui ſuapte natura propter eorũ grauitatem, & atrocitatem, ſon de Corte. Et vt ſaluemus ſtylum à Monterroſo relatum de exceptione cauſæ criminalis, en la ordinaria del fuero neceſſario, dicendũ eſt, intelligi, quãdo vidua eſt rea, vel contra ipſam, vel pupillum minorem, ne patre orbatum, procedatur: ſecus verò erit, dum ipſa vidua, vel pupillus accuſant, vel querelam proponunt criminale iniuria Regis, vel Chancellaria, vt contra Afflictum, quem Tuſc. adducit d. concluſ. 275. num. 7. iam reſoluimus.