Nonus,
por pleyto que de*
manda el huerfano
, de quo per
Couarru. in practicis, capite
ſsexto, numero
ſsecundo, vbi concludit requiri, vt
ſsit patre orbatus ille, qui ratione pupillaris ætatis ca
ſsum Curiæ intendit, cuius exten
ſsio fit ad minorem vigintiquinque annorum,
quod vno verbo compendi
ſs
ſse
re
ſsoluit Monterro
ſso folio 59.
*
dum inquit annumerando ca
ſsus
Curiæ,
los menores de veynte y
cinco años, aunque ſsean iluſstres,
que ſsean huerfanos de padre, y no
baſsta lo vno ſsin lo otro
: & Villadiego in Politica libro primo, capite primo, numero 90.
quod antea prædixit Speculator titulo de in
ſstrument. edit.
§. nunc verò, ver
ſsic. Et
ſscias
ſsecundo, & Imola in capite
ſsignificantibus, de officio delegati, Rolandus à Valle con
ſsilio
76. numero 39. vbi alios refert.
Ex qua re
ſsolutione animaduer
*
tendum, errare eos, qui in quibu
ſscunque ca
ſsibus admittunt
minores, qui per ca
ſsum Curiæ, vt actores non di
ſstinguentes, neque aduertentes, hoc
non procedere,
ſsi patrem viuum
habeant: nam licèt pupilli, &
minores
ſsint, non gaudent foro Curiæ, ex Couarruuia, &
Monterro
ſso vbi
ſsupra. Si tamen pupillus, vel minor vigintiquinque annis contra patrem
ſsuum litiga
ſs
ſset, tunc ex ratio
ne ce
ſs
ſsantis cau
ſs
æ, & defen
ſsionis, cuius cura in filio pupillo,
vel minori e
ſst, erga eius patrem
*
crederem locum habere ca
ſsum
Curiæ, & hoc ca
ſsu admitti po
ſs
ſse, quia pupillus, & minor in
ætate
ſsupradicta con
ſstituti carerent prædicta defen
ſsione, &
paterna protectione: nam ius
prouidet in
ſsimilibus ca
ſsibus remedio æquiualenti, argumento in §. finali, in
ſstituta de curatoribus. Et quando tutor litigat
cum minori, alius prouidetur
curator ad cau
ſsam pupilli agendam, vel defendendam, pari modo
ſsi litigat contra patrem, dabitur ca
ſsus Curiæ: extenditur
*
hic ca
ſsus ad pupillum, vel minorem patre orbatum, tamet
ſsi
diues
ſsit, ex adductis à Couarru.
dicto capite
ſsexto, numero
ſsecundo, & po
ſst eum optime ab Andr.
Gail libro 1. practicarum ob
ſseruationum numero 39. ex doctrina Panormitani in capite
ſsignificantibus, numero
ſsexto de officio delegati, vbi di
ſstinguit inter mi
ſserabiles per
ſsonas, quòd
quædam
ſsunt mi
ſserabiles habitu,
ſsed non actu, vt viduæ &
pupilli diuites: quædam verò
*
habitu, & actu, vt viduæ & pupilli pauperes, & huiu
ſsmodi per
ſsonæ, & pauperes, & mi
ſserabiles
ſsolent communiter premi;
& ideò Regi omnium maximè conuenit eas contra omnem
iniuriam & mole
ſstiam tueri:
|
e
ſst textus ordinarius, quem adducit Abbas & Gail dicto numero 39. capite primo ob
ſseruationum in capite Regum, &
in capite admini
ſstratores 23.
quæ
ſstione quinta, ibique adducit quæ
ſstionem, an huic foro
renunciari po
ſssit, quod infra dicemus numero Excluditur à
ca
ſsu Curiæ, & eius priuilegio
*
minor vigintiquinque annis; maior autem viginti, vel fœmina
maior decem & octo annis,
ſsi
impetrauerint ætatis veniam,
quia maiores
ſsunt in omnibus,
& per omnia, præter quam quod
immobilia alienare non po
ſs
ſsunt, quare illis denegatur re
ſstitutio, vt re
ſsoluit Boerius deci
ſsione 350. numero quinto,
Caldas Pereira de re
ſstitutione,
verbo, implorare, numero 47.
*
Quare nimirum
ſsi denegetur
aditus ad ca
ſsum Curiæ, tum
etiam quia per exten
ſsionem hoc
priuilegium ex
ſsententia Doctorum, quos citaui, & communi praxi cuiu
ſslibet Regij Senatus, competit minori vigintiquinque annis patre orbato, quia
ſsua tueri non pote
ſst: quod ce
ſs
ſsat in eo, qui tamet
ſsi minor
ſsit
rebus
ſsuis admini
ſstrandis, ex
Principis re
ſscripto & gratia habilis fuit effectus, & reputatus
maior, denegata ei re
ſstitutione,
qua
ſsi careat, debet etiam non
vti ca
ſsu Curiæ competenti
al
menor y huerfano.