Nonus, por pleyto que de
16
* manda el huerfano
, de quo per Couarru. in practicis, capite ſsexto, numero ſsecundo, vbi concludit requiri, vt ſsit patre orbatus ille, qui ratione pupillaris ætatis caſsum Curiæ intendit, cuius extenſsio fit ad minorem vigintiquinque annorum, quod vno verbo compendiſs ſse reſsoluit Monterroſso folio 59.
17
* dum inquit annumerando caſsus Curiæ, los menores de veynte y cinco años, aunque ſsean iluſstres, que ſsean huerfanos de padre, y no baſsta lo vno ſsin lo otro : & Villadiego in Politica libro primo, capite primo, numero 90. quod antea prædixit Speculator titulo de inſstrument. edit. §. nunc verò, verſsic. Et ſscias ſsecundo, & Imola in capite ſsignificantibus, de officio delegati, Rolandus à Valle conſsilio 76. numero 39. vbi alios refert. Ex qua reſsolutione animaduer
18
* tendum, errare eos, qui in quibuſscunque caſsibus admittunt minores, qui per caſsum Curiæ, vt actores non diſstinguentes, neque aduertentes, hoc non procedere, ſsi patrem viuum habeant: nam licèt pupilli, & minores ſsint, non gaudent foro Curiæ, ex Couarruuia, & Monterroſso vbi ſsupra. Si tamen pupillus, vel minor vigintiquinque annis contra patrem ſsuum litigaſs ſset, tunc ex ratio ne ceſs ſsantis cauſs æ, & defenſsionis, cuius cura in filio pupillo, vel minori eſst, erga eius patrem
19
* crederem locum habere caſsum Curiæ, & hoc caſsu admitti poſs ſse, quia pupillus, & minor in ætate ſsupradicta conſstituti carerent prædicta defenſsione, & paterna protectione: nam ius prouidet in ſsimilibus caſsibus remedio æquiualenti, argumento in §. finali, inſstituta de curatoribus. Et quando tutor litigat cum minori, alius prouidetur curator ad cauſsam pupilli agendam, vel defendendam, pari modo ſsi litigat contra patrem, dabitur caſsus Curiæ: extenditur
20
* hic caſsus ad pupillum, vel minorem patre orbatum, tametſsi diues ſsit, ex adductis à Couarru. dicto capite ſsexto, numero ſsecundo, & poſst eum optime ab Andr. Gail libro 1. practicarum obſseruationum numero 39. ex doctrina Panormitani in capite ſsignificantibus, numero ſsexto de officio delegati, vbi diſstinguit inter miſserabiles perſsonas, quòd quædam ſsunt miſserabiles habitu, ſsed non actu, vt viduæ & pupilli diuites: quædam verò
21
* habitu, & actu, vt viduæ & pupilli pauperes, & huiuſsmodi per ſsonæ, & pauperes, & miſserabiles ſsolent communiter premi; & ideò Regi omnium maximè conuenit eas contra omnem iniuriam & moleſstiam tueri: | eſst textus ordinarius, quem adducit Abbas & Gail dicto numero 39. capite primo obſseruationum in capite Regum, & in capite adminiſstratores 23. quæ ſstione quinta, ibique adducit quæ ſstionem, an huic foro renunciari poſssit, quod infra dicemus numero Excluditur à caſsu Curiæ, & eius priuilegio
22
* minor vigintiquinque annis; maior autem viginti, vel fœmina maior decem & octo annis, ſsi impetrauerint ætatis veniam, quia maiores ſsunt in omnibus, & per omnia, præter quam quod immobilia alienare non poſs ſsunt, quare illis denegatur re ſstitutio, vt reſsoluit Boerius deciſsione 350. numero quinto, Caldas Pereira de reſstitutione, verbo, implorare, numero 47.
23
* Quare nimirum ſsi denegetur aditus ad caſsum Curiæ, tum etiam quia per extenſsionem hoc priuilegium ex ſsententia Doctorum, quos citaui, & communi praxi cuiuſslibet Regij Senatus, competit minori vigintiquinque annis patre orbato, quia ſsua tueri non poteſst: quod ceſs ſsat in eo, qui tametſsi minor ſsit rebus ſsuis adminiſstrandis, ex Principis reſscripto & gratia habilis fuit effectus, & reputatus maior, denegata ei reſstitutione, qua ſsi careat, debet etiam non vti caſsu Curiæ competenti al menor y huerfano.
Loading...