Imprìmis poſst tradita per Doctores in cap. final. per textum ibi de reſscriptis, & in l. prima, ff. de quibus rebus ad eundem iudicem eatur, vbi plura gloſs ſsa in verbo, eundem iudicem, textus in l. nulli, C. de iudicijs, & ibi communiter Doctores, & in capite ex tenore, & ibi elegans gloſs ſsa, in verbo, negotio de reſscriptis, cum his quæ vtiliter & compendiosè adduxit Parladorus libro ſsecundo rerum quotidianarum, capite nono, ex numero ſsecundo, poſst Afflictum deciſsione 354. numero 13. vbi Cæ ſsar Vrſsilius, eſst tenendum, quòd ſsi plures ſsint litis conſsortes, quorum vnus tantùm immediatè, reliqui verò mediatè habent caſsum Curiæ, omnes in Regio Senatu, ſseu Chancellaria forum in prima inſstantia ſsortiuntur, ne continentia cauſs æ diuidatur. Hæc eſst praxis Cameræ Imperialis, quam adducit Andr. Gail libro 1. ob ſseruationum, obſseruatione 32. numero ſsecundo, aplicando illud quod ibi dicit de Imperio, & eius Camera Imperiali ad Regna hæc, & eius Chancellarias, & Regios ſsupremos Senatus, eamque obſseruatam apud nos vidi, vt cùm vnus ex conſsortibus actiuè, hoc eſst, ſsien

Copy linkhttps://id.salamanca.school/texts/W0033:1.section26

Copy citationCarrasco del Saz, Tractatus de casibus curiae. (2020 [1630]), pars 1 sect. 26, in: The School of Salamanca. A Digital Collection of Sources < https://id.salamanca.school/texts/W0033:1.section26?format=html >

Export text

• constituted
• diplomatic

Export TEI

26

* do actor , habeat caſsum Curiæ, & eius participatione, omnes alij vtuntur eodem foro, & priuilegio. Quod ipſse iterum comprobo: nam magis dignum trahit ad ſse minus dignum, vt eſst vulgare, & aliqua poſs ſsum habere ab alio, quæ à me ipſso non, leg. Ariſsto, vbi aliæ con* ſsonantes, ff. qui potiores in pignore habeantur, Vrſsilius ad effectum, deciſsione 350, numero quarto: & ex duobus ſsocijs,* qui incapax eſst ad legatum acquirendum, vel hæreditatem propter capacitatem alterius, etiam in re diuidua capit in con ſsequentiam, ex textu celebri in* l. ſsi is qui duos reos, ff. de liberatione legata, cuius argumentum magnopere ad no ſstrum hoc propoſsitum condu* cit. Rurſsus etiam, quia dominus Rex eſst fons omnium iuriſs dictionum, vt adducit & reſsol| uit Auend. de exequen. mandat. cap. 1. num. 2. lib 1. eamque ſsuperiorem, & ſsupremam, quæ ſsibi competit, exercet in Chancellarijs, & Senatibus per ſsuos Auditores, & Senatores, eo adhibito moderamine, vt vnuſsquiſsque in prima inſstantia apud ſsuum iudicem, & domicilium conueniatur, niſsi in caſsibus Curiæ exceptis in dicta l. quinta, titulo tertio, part. 3. & in l. octaua, titulo tertio, libro 4. Recopilationis, & in l. 21. titulo ſsecundo, libro quinto, ibi: Saluo ſsi la cauſsa fuere de caſso de Corte , quod intelligendum venit in eo, qui habet caſsum Curiæ ex ſse ipſso, vel in alio qui eo vti, & potiri poteſst, ex vi communitatis qui illum habilitat, & participem dicti priuilegij facit, vt eſst in argumentum d. l. ſsi is qui duos reos, ff. de liberatione legata, quam nos inducimus, & allegamus. Ex quibus firmata manet prædicta concluſsio, caſsum, ſscilicèt, Curiæ extendi ad omnes conſsortes cauſs æ, ſsiue indiuidua vel diuidua ſsit, & in terminis ita re ſsoluit Tuſschus ſsub litera C. ſsecundo tomo, concluſsione 975. numero ſseptimo, vbi inquit: Quòd ſsi plures ſsunt rei ex eadem cauſsa & obligatione, vnicà ſsententià debent omnes terminari, quia continentes dicuntur cauſs æ, & valet appellatio, ſsi vnus ſsolus conuenitur coram vno, a lius coram alio iudice, & ius appellari poteſst, allegat Ioannem de Imola conſs. 44. in fin.