Quarta autem continentia,
*
cuius diui
ſsio prohibetur, e
ſst iudiciorum, quando
ſscilicet duo
iudicia ad eandem rem competunt, licèt diuer
ſsis vijs, vt e
ſst
po
ſs
ſse
ſs
ſsorium, & petitorium: i
ſsta
quidem iudicia diuidi non debent, & coram vno iudice po
ſs
ſse
ſs
ſsorium, coram alio petitorium intentari, textus in capite
primo de cau
ſsa po
ſs
ſse
ſssionis &
proprietatis, dicta l. nulli, C. de
iudicijs, cum vulgaribus. Ratio
autem rationis e
ſst, ob quam i
ſstæ
cau
ſs
æ continentes
ſsunt ad eandem rem competentes: nam fi
*
nis po
ſs
ſse
ſs
ſsorij e
ſst principium petitorij, Baldus eleganter in l. 1.
numero
ſsecundo, ff. vti po
ſssidetis, Gail dicta ob
ſseruatione 32.
numero 11. quia cognitio vnius
affert intelligentiam alterius. Limitatur verò hæc quartæ continentiæ impedita diui
ſsio, vt non
procedat,
ſsi diuer
ſsi proce
ſs
ſsus facti
ſsunt parte non
opponẽte
opponente
, Innocentius in cap. cùm M. Ferrarien
ſsis, numero 10. circa finem
de con
ſstitut. Felin. in dicto cap.
cap. 1. de cau
ſsa po
ſs
ſse
ſssionis &
propietatis. Itaque hæ exceptio
*
nes mutationis, vel diui
ſsionis iudicij,
ſseu continentia cau
ſsarum,
ante litis
cõteſtationem
contestationem
opponi
debent, & oppo
ſsitæ litis ingre
ſs
ſsum impediunt, textus in capite
inter mona
ſsterium de re iudicat.
Secus
ſsi
nõ
non
opponantur, quia proce
ſs
ſsus valet, vt ex Baldo in d. l.
nulli, numero tertio, Alexandro
numero 4. Ia
ſso. n. 6. & ex alijs
docet Gail. dicta ob
ſseruatione
32. num. 13.