Decimus Curiæ caſsus eſst, ò ho
44
* me pobre,
ex dict. l. 5. tit. 3. p. 3. vbi Gregor. gloſs. 5. ex locis Sacræ Scripturæ admonet, & comprobat quanta cura ſsit de pauperibus, & eorum cauſsis tenenda, & quòd vox eorum acclamat corã coram Deo. Quis autem pauper dica
45
* tur, omiſs ſsa reſsolutione Didaci Couar. cap. 7. practicar. quæ ſtionũ quæstionum , num. 3. eſst tenendum arbitrio dominorum de Conſsilio, vel Chancellaria relinqui, & quis dicatur pauper attenta qualitate regionis, & prouinciæ, vbi habitat, &
46
* quantitate bonorum quæ ibi poſs ſsidet; nam in quibuſsdam partibus diues, & non pauper erit, qui in alijs eãdem eandem pecuniæ quantitatẽ quantitatem poſssidens pauper exiſstimabitur, quod obtinet in his Indiarũ Indiarum Regnis. Itaque arbitrarium erit, vt ex Menochij reſsolutione colligitur de arbitrarijs iudicum, caſsu 65. num. 7. vbi quamplures auctores hoc idem tenentes citat, & num. 8. nobilem iuxta ſsuam conditionem pauperem iudicamus, etiã ſi etiamsi in bonis mille habeat: & è contra diuitem credimus ruſsticum, qui centum habeat: inops autem minus habet quàm pauper, vt Doctores, quos Menochius citat, cõ cludunt concludunt ; Decius præcipuè in authentica prætereà, C. vnde vir & vxor, num. 16. verſs. Sed poteſst ſsaluari, Afflict. deciſs. 179. Iaſs. in l. ſsi conſstante, num. 14. ff. ſsoluto matrimonio.
Loading...