Antea verò quam in publi* cum ederetur dictum capitulum Curiarum, & eius reſspon ſsum ſsemper tenui, & defendi, nõ non eſs ſse admittendam reſtitutionẽ restitutionem contra ſsententiam reuiſsionis, & omiſssis fundamentis ab Azeuedo adductis in dict. l. 4. num. 5. vſsquè ad 11. eſst tenendum, quod* per verba dict. legis quartæ, quæ ſsunt prægnantia, & quæ tollunt omne remedium, cenſsetur etiã etiam excluſsa reſstitutio in integrum, tam maiori quam minori ætatis conceſs ſsa, & officium Iudicis: nam quando verba legis, vel ſstatuti ſsunt inculcata generalia, & prægnantia, etiam in integrum reſstitutio competens minori cẽ ſetur censetur ſsublata, vt ex Angelo, Aretino conſsilio 10. loquens de ſstatuto Brixiæ, ſsimili noſstræ legi, reſsoluit Cardinalis Tuſschus ſsub litera R. concluſsione 296. Cum qua ſsententia reſsidet & dicit, Angelum plenè pro vtraquè parte allegare, & hanc tueri, & licèt ceſs ſset dubitatio, & diſsputatio cum dicto reſsponſso, del capitulo de Còrtes , quod vt iam probauimus, eſst referendum ad comprehenſsionem excluſsionis beneficij reſstitutionis, tamen cum aliquod dubium inſsurgere poſs ſset, habemus pro hac parte ca ſsum expreſs ſsum legis & deciſsionis, cum qua ceſs ſsat dubitatio l. ancillarum, C. de furtis, & vltra id partem veriorem, & veriſssimam, vt reſstitutio excluſsa cenſseatur, ex d.* l. tertia, minori vel cuilibet priuilegiato competens ex fundamentis veris & neruoſsis huius partis, pro qua ne aliqua dubitandi ratio ſsuperſsit, & quæ in propoſsito dici poſssint, adducantur, eſst celebris Baldi doctrina quæ forſsam viſsa, & lecta eſst à dominis de Conſsilio Supremo, quando prædictum reſs ponſsum eſst præ ſstitum, nec illam allegat, licèt alia benè adducat Azeuedo dicto numero 5. in dicta lege 4. ea enim eſst conſs. 148. libro 1. n. 11. Cuius verba, quia ad propoſsitum maximopere * cõ ducunt conducunt , hæc ſsunt: Aduerte ſtatutũ statutum | dicit, quod non poſssit appellari de nullitate, dicit, vel ſsupplicari, vnde claudit iudiciorum coniam, etſsi nullum non poteſst dici nullum: ergo nec per reſstitutionis in integrum re

Copy linkhttps://id.salamanca.school/texts/W0033:2.section24

Copy citationCarrasco del Saz, Tractatus de casibus curiae. (2020 [1630]), pars 2 sect. 24, in: The School of Salamanca. A Digital Collection of Sources < https://id.salamanca.school/texts/W0033:2.section24?format=html >

Export text

• constituted
• diplomatic

Export TEI

24

* duci ad nullitatis effectum, quia re ſstitutio in integrum inducit nullitatem, poſstquam indulta eſst, ff. de fidei iuſs ſsoribus, l. ſsi plures in principio: quare puto, quod reſstitutio in integrum peti non poſssit, præ ſsertim quia eſst quædam ſspecies ſsupplicationis, vt ff. de minoribus, l. minor autem magiſstratus, & quædam ſspecies appellandi, vt C. de tranſsactionib. l. ſsi cauſsa cognita, & quia remoto vno ſsimili, intelligitur aliud ſsimile remoueri, vnde nec excipi poſs ſset & dicit dominus Cinus, quod vbi remouetur exceptio per ſstatutum, ibi: Remonetur in integrum * reſstitutio, quia per eam peruentretur ad ius excipiendi, ita notat, ff. de minoribus, l. ſsi in cauſsa ſsecunda, in additionibus ſsuis.