IN Primis ſsup* ponendum eſst cum Iuriſscon ſsulto, in l. 1. ff. de re iudicata, rem iudicatã iudicatam dici, quæ finẽ finem controuerſsijs imponit, quod vel abſsolutione, vel condemnatione contigit: ſspeciale tamẽ tamen eſst propter auctoritatem Præfecti Præ torio, cuius vices in aliquibus, vt poſstea dicemus, licèt, * excelẽ tiori excelentiori modo à Regijs Chancellarijs repræ ſsentatur, vt ſsemel lata ſsententia reuiſsionis à dominis de Chancellaria, ſsiue in cauſsa ciuili, vel criminali ſsit, non poſs ſse amplius de ea re, & lite tractari, quia finis imponitur cauſs æ & liti, per legem noſstram in finalibus verbis, vnde ceſs ſsat limitatio* quæ communiter à Doctoribus adducitur ad legem, Iudex po ſstea quam, eodem tit. ff. de re iudicata, vt non procedat, quando nulla fuit ſsententia diffinitiuè lata, hoc ſsiquidem nec extendẽ dum extendendum , nec intelligendum eſst in ſsententia, quæ in gradu reuiſsionis fuit pronunciata à dominis de Conſsilio, vel Chãcellaria Chancellaria Regia, vt ex legis noſstræ contextura patet: ſsecus verò erit in diffinitiua; quæ in gradu primæ vel ſsecundæ inſstantiæ lata eſst, quæ vulgo dicitur, Sentencia de viſsta , etiam ſsi tranſsierit in rem iudicatam, ex eo quod ab ea non ſsit ſupplicatũ supplicatum , poterit dici de nullitate, & reſstitutio peti, quod cõprobat comprobat lex noſstra in eius principio, dum inquit: Que en los negocios en que no huuiere lugar oponer ſse de nuli|

p. [36]v

dad. Ergo à contrario ſsenſsu quo* caſsu potuit ſsupplicari, & nõ non eſst ſsupplicatum, locus erit remedio nullitatis, & beneficio reſstitutionis, quæ ceſs ſsant, en las ſsentencias

Copy linkhttps://id.salamanca.school/texts/W0033:2.section5

Copy citationCarrasco del Saz, Tractatus de casibus curiae. (2020 [1630]), pars 2 sect. 5, in: The School of Salamanca. A Digital Collection of Sources < https://id.salamanca.school/texts/W0033:2.section5?format=html >

Export text

• constituted
• diplomatic

Export TEI

5

* del Conſsejo, quando ſse apela al de los Alcaldes de caſsa y Corte, porque no ſse puede ſsuplicar de la ſsentencia que los ſseñores del Conſsejo dieren, y lo miſsmo en las Audiencias en pleitos de menor quantia. Eſst etiam ſsupponendum, ſsententiam diffinitiuã diffinitiuam non eſs ſse, quæ aliam poſst ſse expectat, Aluar. Valaſsc. conſsultat.* 47. per totam, num. 1. 2. & 9. Farinat. in praxi criminali, quæ ſst. 11. nu. 94. & 95, etſsi dubitetur, an ſsit diffinitiua, vel interlocutoria, eſst ſsupponendum, vt melius valeat, Menoch. poſst alios quos refert libr. 6. præ ſsumptionum, præ ſsumpt. 4. nu. 21. quod conducit ad legis noſstræ veram interpretationem, vt, ſscilicèt, loquatur in eo caſsu, in quo, vel ſsuapte natura ſsententia diffinitiua gradu reuiſsionis fertur, vel quã do quando adeſst dubitatio, an interlocutoria, vel diffinitiua ſsit, quo caſsu declaretur diffinitiua vltima, lata in dicto gradu de reuiſsta , habeat locum deciſsio, & determinatio noſstræ legis, & quãdo quando non eſst locus ſsupplicationi, quia lis finitur per primam ſsententiam Conſsilij, vel Senatus Regij, eo ca ſsu quo aliam non expectet, vel expectare non poſs ſset: cum qua noſstra lege eo caſsu quo lis eſst finita per ſsententiam Præfectorũ Præfectorum Prætorio non poſs ſse retractari, eſst caſsus expreſs ſsus, & fere ad literam traducta, ex l. finali in fin.* C. de fide inſstrument. cum adductis à Boer. deciſs. 307. num. 1. præ ſsupponendo Præfectis Præ torio ſsucceſsiſs ſse Regales Chancellarias, Guido Papè deciſs. 9. & 50. Grammat. deciſs. 19. num.* 13. Gregor. Lop. in l. 4. tit. 24. p. 3 Bobadilla alios referens, lib. 5. cap. 3. num. 57. Parlador. differen. 10. num. 1. vbi bene.