Secundo declaratur noſstra* lex, & vniuerſsa materia, vt non procedat in Fiſsco, in quo extãt extant iuris communis ordinariæ leges, & dicta lex 19. tit. 22. par. 3. cui non eſst derogatum per dictã dictam legem quartam, & eius declarationẽ declarationem dicti anni 1610. quia po ſsterior lex generalis non derogat legi ſspeciali antea diſsponenti ſsuper iure ſspeciali, l. 3. & ibi gloſs. C. de ſsilentiarijs lib. 12. Bartolus in l. ſsed & poſsteriores, ff. de legibus, vnde fit huius veritatis concluſsio, quæ deducitur veriſs ſsima per combinationem, & cõ cordiam concordiam legis ſsciendum, ff. qui ſsatiſsdar. cogant. cui non eſst de rogatum, quatenus ab excuſsatione ſsatisdationis in eo qui poſs ſsidet immobilia, per authenticã authenticam offeratur, C. de litis conteſstat. quia illud remanet in ſsua diſspo ſsitione ex dict. l. ſsciendum, nec corrigitur perius nouum authẽ ticæ authenticæ : pari modo in noſstro caſsu, nec confuſsum, nec derogatũ derogatum eſst Fiſsci priuilegium, quod extat ex dict. l. Imperatores, ff. de re iud. & ex l. 19. tit. 22. par. 3.