Decimaſseptima nullitas eſst* ſsententiæ contra ſententiã sententiam ; quæ tranſsiuit in rem iudicatam, l. 1. C. quando prouocare non eſst neceſssè: ratio autẽ autem rationis eſst, quia ſsecunda nec eſst ſsententia, nec vim iudicati obtinero poteſst, vt comprobat dict. l. 1. & eius verba inſsinuant, ſsuppoſsito tamen quod oppoſsitum fuerit de prima, non aliter, vt contra* Bartolum concludit Ludouic. Roman. conſs. 410. num. 4. per textum in cap. inter monaſteriũ monasterium de re iudicata, & retractatur, ſsi pars condemnata admiſs ſsa fuit contra eam, ad probandam eius iniquitatem, parte aduerſsa non contradicente, nec Iudice reluctante, Decius in cap. quoniam, contra falſsam de prob. num. 38. Azeued. in dict. l. 4. tit. 17. num. 4. Menoch. lib. 2. præ ſsumptionum, præ ſsump. 67. num. 53. Gutierrez lib. 1. pract. quæ ſst. 96. n. 10. & 11. Gregorio Lop. verbo, Non vale , verſs. Quid autem ſsi petatur executio in l. 13. tit. 22. p. 3. Quod etiam in ſsententia reui ſsionis, per quam lis finita eſst, lo* cum habebit, ſsi fuerit in cauſsa ciuili: nam verba vrgẽtiſsima vrgentissima , quę in fine dict. l. 4. ſsunt appoſsita, tẽ dunt tendunt in fauorem partis quæ pro ſse habuit ſsententiam: ſsi ipſse verò non repugnet, & nõ non opponat rei iudicatæ exceptionem, præ iudicat, & virtualiter iuri ſsuo renũciat renunciat , dixi in cauſsa ciuili, nã nam in criminali diuerſsum erit, cum non ſsolum ſsententia reuiſsionis* feratur contra reum in fauorem accuſsatoris, vel denunciatoris ſsed Reipublicæ cuius intereſst delicta & crimina puniri, vt ſsunt notiſssima & vulgaria iura, atq; atque ideò in reo condemnato in cau ſsa criminali non ſseruabitur in praxi prædicta reſsolutio, ſsed lex quarta, eiuſsquè mens & verba: ſsi verò de innocentia rei agatur,* directo & condemnato eo, pars aduerſsa nõ non reclamet, forſsam ſseruabuntur doctrinæ proximè allegatæ de retractatione ſsententiæ, & eius effectu per aliam nõ non oppoſsita prima.