Nec ſsatisfacit, ſsi dixeris locũ tenentem locumtenentem iudicare poſs ſse caſsus prædictorum, ſsi ſsint liberi, vel famuli correctoris, & èconuerſso corrector, ſsi ſsint locumtenentis, quia per hoc non eſst conſultũ consultum , & prouiſs ſsum iuri partis petẽtis petentis , & ſsub eo eſst magna ſsuſspicio, quæ præ ſstat legitimam cauſsam ad eundi Regiam Curiam contra ſsupradictos in prima inſstantia: verumtamen ſsi non adeatur, tunc eſst vtendum prædicto remedio, vt alius iudex iudicet in ſstante actore, ſsi coram eo compareat: & etiam non comparente cauſsa filiorum vxoris, & cuiuſslibet famuli correctoris, ſsiue ciuilis, ſsiue crimina lis ſsit, eſst remittenda alteri iudici, ex præfata inhibitione, & tituli in rubro, & nigro, cap. nequis in ſsua cauſsa iudicet, vel ius ſsibi dicat, quæ ſsic veniunt intelligenda cum his quæ adnotauimus ex d. n. 47. | per l. 9. tit. 4. par. 3. extendente
139
* ad ciuiles, & criminales cauſsas, quicquid in contrarium ſsentiat Gregor. Lop. in eadem l. 9. glo. 3.
Loading...