-
Carrasco del Saz: Tractatvs De Casibvs Cvriae.. Madrid : González, 1630.
[i]r - [64]v
SVMMARIVM.
-
1 R
ES Iudicata eſst, quæ
finẽ
finem
ctõrouerſijs
controuersijs
imponit.
-
2 Speciale eſst in ſsententijs
Præfecti Prætorio, cuius vicem habent Chancellariæ
Regiæ, vt ſsemel lata ſsententia reuiſsionis, amplius de ea
cauſsa non tractetur.
-
3 Domini Senatores non poſs
ſsunt regulariter ſsuam ſsententiam latam in gradu
reuiſsionis nullam declarare: ſsecus en las ſsentencias de viſsta, etiam ſsi in
rem iudicatam tranſsierint.
-
4 Et etiam reſstitutionem
cõ
cedere
concedere
contra eam.
-
5 Secus in ſsententia Supremi Conſsilij, quando ſse apela de los Alcaldes de Ca
ſsa, y Corte,
& in litibus de menor quantia,
quia non habet locum ſsupplicatio.
-
6 Sententia diffinitiua non
eſst, quæ aliam post ſse expectat, & quid ſsi dubitetur
an ſsit inter locutoria, vel diffinitiua.
-
7 Lex finalis in fine, C de ſside inſstrum. adducitur, quæ
prohibet
ſentẽtias
sententias
Præfectorũ
Præfectorum
Prætorio retractari,
etiã
etiam
prætextu falſsi instrumenti.
-
8 Regiæ Chancellariæ ſsucceſs
ſserunt Præfectis Prætorio, & in eorum auctoritate,
& potestate.
-
9 An contra ſsententiam latam in gradu reuiſsionis per
Chancellariam poſssit ad|
mitti reſstitutio in
integrũ
integrum
, eſst
ardua & difficilis quæ
ſstio.
-
10 Referuntur authores tenentes non admitti.
-
11 Et contrarium tenentes, & defendentes.
-
12 Lex noſstra quarta, tit.
17. lib. 4. Recopil. eſst intelligenda ſsecundùm titulum,
ſsub quo ineſst, de las ſsentencias y nulidades.
-
13 In caſsu decreti Concilij Tridentini ſseſs. 25. cap. 19.
admittitur restitutio in integrum, vt læ
ſsus vel læ
ſsa,
poſst quinquennium de quo
ibi admittatur.
-
14 Minor læ
ſsus propter
contumaciam, admittitur
per reſstitutionem contra lap
ſsum anni, de quo in l. 3. tit.
10. lib. 4. Recop. contra contumaces delinquentes.
-
15 Dubia magna, & diuer
ſs
æ ſsententiæ fuerunt cauſsa,
vt Regnum peteret declarationem, an contra ſsententiam reuiſsionis eſs
ſset restitutio admittenda.
-
16 Petitio Regni refertur,
& Regis breuiſssimum
reſpõ
ſum
responsum
circa prædicta dubia.
-
17 Confuſsum reſsponſsum
& dubium, quia ad vtranquè partem dubitationis,
propoſsitæ poteſst adaptari.
-
18 Reſsolutio, & reſsponſsum
fuit partis negatiuæ, hoc eſst,
que no ſse admita reſstitucion contra ſsentencia de
reuiſsta,
& adducuntur rationes.
-
19 Rex noster habet ſsibi
reſseruatam declarationem
ſuarũ
suarum
legum, ſsi dubium circa eas occurrat.
-
20 Semper author fui in
opinione, & defendi, reſstitutionem non eße admittendam contra ſsententiam reuiſsionis, per quam lis fuit finita ante reſsponſsum prædictum.
-
21 Per verba prægnantia,
& quæ tollunt omne remedium reſstitutio excluditur.
-
22 Dubitatio ceſs
ſsat, vbi adeſst caſsus legis.
-
23 Baldi doctrina celebris in
propoſsito ad
literã
literam
refertur.
-
24 Reſstitutio in integrum
poſstquam indulta eſst, inducit nullitatem, & eſst ſspecies
ſsupplicationis.
-
25 Vbi remouetur exceptio
per ſstatutum, ibi remouetur
in integrum reſstitutio.
-
29 Inuectiua contra implorantes, vel admittentes re
ſstitutionem in integrum,
cõ
| p. [33]v
tra
con
tra
ſsententias reuiſsionis per
quas lis fuit finita.
-
27 Iura communia, Pontificia, & Ceſsarea finem litibus intendunt, &
procurãt
procurant
rationes quæ in propoſsito adducuntur.
-
28 Reſstitutio ex clauſsula
generali, ſsi qua mihi exclu
ſsa eſst contra ſsententiam reuiſsionis.
-
29 Fauorabilior eſst reſstitutio ex clauſsula generali, quam ea quæ conceditur
ex ſspeciali fauore minoris
ætatis.
-
30 Teſstamentum Pagani
firmius quam militare.
-
31 Firmior melioratio, &
magis perpetua quæ ex donatione, vel teſstamento procedit, vt bona non alienentur, & ſsint perpetuo vinculata, quam ex facultate
Regia.
-
32 Reſsolutio
præcedentiũ
præcedentium
,
ſscilicèt, ſsublatam eſs
ſse restitutionem ex minori ætate,
vel alio priuilegio;
& ex
clauſsula gener ali locum
nõ
non
habere contra ſsententiam
reuiſsionis.
-
33 Ardua quæ
ſstio, an excludatur reſstitutio prætextu
instrumenti de nouo reper
ti post reuiſsionis
ſententiã
sententiam
.
-
34 Refertur l. 19 tit. 22. p.
3. quo ad dictum
propoſitũ
propositum
instrumenti de nouo reperti post ſsententiam.
-
35 Extenſsio dictæ legis ad
Remp. ad Eccleſsiam, ad pupillum, vel minorem, ad priuatum maiorem per restitutionem ex clauſsula generali.
-
36 Supradicta reſsolutio
procedit in qualibet ſsententia, quæ facit rem
iudicatã
iudicatam
,
ſsiue ex eo quod non ſsit appellatum, vel ſsupplicatum, &
contra tres conformes.
-
37 Idem eſst dicendum contra duas ſsententias conformes in foro Eccleſsiaſstico in
Indiarum Regnis.
-
38 Pariter dicta
procedũt
procedunt
in ſsententia reuiſsionis lata
in Chancellaria, quando
della ſse ſsuplicò ſsegunda
vez, y ay grado de ſsegunda
ſsuplicacion, quia per
dictã
dictam
ſsententiam reuiſsionis lis
nõ
non
eſst finita.
-
39 Intellectus ad legem ſsecundam, tit. 20. lib. 4. Recopilat. & concordia cum lege
4. tit. 17. lib. 4.
-
40 Ceſs
ſsat hodie opinio
Ioannis Garciæ de nobilita|
te gloſs. 6. §. 2. num. finali, &
Gregor. Lop. in l. 19. tit. 22.
par. 3. admittentium restitutionem contra
ſententiã
sententiam
reuiſsionis per
inſtrumentũ
instrumentum
de nouo repertum.
-
41 Poſst ſsententiam Præfectorum Prætorio non admittitur oppoſsitio falſsitatis
cõ
tra
contra
inſstrumenta in lite præ
ſsentata.
-
42 Quando de veritate
cõ
ſtat
constat
, eſst quandocumquè iudicandum ſsecundùm eam.
-
43
Remediũ
Remedium
pro eo, qui poſst
ſsententiam reuiſsionis, per
quam lis fuit finita, inſstrumentum reperit, in quo eius
ius, & iustitia fundatur.
-
44 Indebiti per ſsententiam
ſsoluti non datur repetitio.
-
45 Rei iudicata exceptio inducta est propter rigorem
iuris conſseruandum.
-
46 Iniuſsta eßet l. 4. tit. 17.
lib. 4. Recop. ſsi inſstrumento
de nouo reperto poſst ſsententiam reuiſsionis, per quod
de ſsolutione appareret, eſs
ſset
ſsublatum remedium ex eius
verbis ad
repetẽdum
repetendum
indebitum.
-
47 Intellectus legis primæ,
C. de condictione indebiti,
ex Bald.
-
48 Intellectus legis nam po
ſstea, ff. de iure iurando, ex
Donel. & concluſsio prædictorum.
-
49 Ad repetitionem ex in
ſstrumento de nouo reperto
inducendam, debet eße certum liquidum, & indubitatum.
-
50 Fiſscus, inſstrumento de nouo reperto, retractat ſsententiam reuiſsionis, per quam
lis fuit finita.
-
51 Et etiam ſsi nouos testes
pro ſse inuenerit poſst ſsententiam reuiſsionis.
-
52 Quid de ſsententia cuius
executio eſst irretractabilis,
an ſsuſspendatur per restitutionem.
-
53 Allegata
iudicũ
iudicum
corruptione non retractatur ſsententia reuiſsionis, per quam
lis fuit finita.
-
54 Iudicibus pluribus exi
ſstentibus eiuſsdem cauſs
æ, ſsi
alijs ignor antibus vnus eorum corruptus ſsit, ſsententia
eſst nulla.
-
55 Præcedens nullitas non
admittitur contra ſsententiam reuiſsionis.
-
56 Contra ſsententiam reui
ſsionis, per quam lis fuit finita, non admittitur nullitas,
|
per quam dicatur latam
fuiſs
ſse per falſsos teſstes, vel instrumenta.
-
57 Contra ſsententiam Præ
fectorum Prætorio non admittitur, quod fuit lata per
falſsos teſstes.
-
58 Nihilominus teſstes fal
ſsi, vel qui eos induxit, fal
ſsumquè inſstrumentum producit condemnantur, & puniuntur.
-
59 Falſsificans acta, perdit
cauſsam: ſsecus in producente teſstes falſsos.
-
60 Restitutio quæ procedit
ex corruptione Aduocati,
vel Procuratoris contrarij
non admittitur contra ſsententiam reuiſsionis.
-
61 Nullitates plures
referũ
tur
referuntur
: prima ex defectu citationis, ad audiendam
ſentẽ
tiam
sententiam
, de qua in propoſsito
nõ
non
eſst curandum.
-
62 Secunda in caſsu contumaciæ: tertia ſsi plus debito
ſsententia contineat: quarta
ex defectu iuriſsdictionis, ſseu
mandati comparentis,
quã
documquè
quandocumque
de eo appareat,
etiam poſst ſsententiam.
-
63 Quinta nullitas ex deffectu citationis perſsonalis,
quæ admittitur contra ſsen
tentiam reuiſsionis, & ratio
redditur.
-
64 Pari modo ea quæ ex defectu man dati, & qualiter
intelligatur.
-
65 Sexta, ſsi petatur
iuramẽ
tum
iuramentum
calumniæ bis, & non
præ
ſstitum fuerit, quæ non admittitur contra ſsententiam
reuiſsionis.
-
66 Septima nullitas in non
obſseruatis terminis ſsubstantialibus.
-
67 Nona, ſsi apparet de citatione Procuratoris reuocati per alium Procuratorem.
-
68 Decima, ſsi termini quos
incœpit Iudex ſseruare, non
inueniuntur ſseruati.
-
69 Vndecima, ex defectu
mandati procuratoris fratrum, quia generalis Procurator non poteſst pro vno
Cõ
uentu
Conuentu
comparere.
-
70 Duodecima nullitas ex
defectu tranſsportationis actorum, ſsi integraliter non
ſsunt traducta, nec viſsa, quæ
admittitur contra ſsententiam reuiſsionis.
-
71 Error iuris vel facti, reddit ſsententiam nullam.
-
72 Decimatertia nullitas
ob
nõ
non
ſseruatos terminos
ſub
ſtãtiales
substantiales
.
-
73 Decimaquarta in ſsententia lata contra pupillum penitus indefenſsum, vel contra minorem vigintiquinque annis, cum diſstinctione.
-
74 Acta facta, & proceſs
ſsus
virtute mandati minoris
abſsque curatore ſsunt nulla,
niſsi iuret non contrauenire
his quæ geſsta fuerint virtute, ſsui mandati.
-
75 Decima quinta nullitas
ex capite notoriæ iniuſstitiæ
quæ ſsententia continet, ea
verò non admittitur contra
ſsententiam reuiſsionis, imò
puniendus, qui talia dixerit.
-
76 Ad reuiſsionem concedendam ex gratia per Principem quæ debeant concurrere remiſsiuè.
-
77 Decimaſsexta nullitas eſst
in ſsententia quæ plures ſsen
ſsus habet varios, ita vt propter dubitationem cauſsa indeciſsa maneat.
-
78 Praxis petendi declarationem in ſsententijs.
-
79 Declaratio eſst pars actus
declarati, nec est noua diſspo
ſsitio.
-
80 Iudices qui habent declarare non poſs
ſsunt, niſsi ſsemel,
-
90 Si non eſst locus ſsupplica
tioni ſsententiæ, huius declaratio petitur, pariter nec ab
ipſsa declaratione ſsupplicare licèt.
-
91 Iudices, Senatores, &
Auditores, nec non Conſsiliarij ægrè ferunt, vt in
eorũ
eorum
ſsententijs petatur declaratio, & praxis reſspondendi,
quando eam non adhibent.
-
92 De ſsententijs per quas relinquitur via, para que
quede abierta la cauſsa.
-
93 Reſseruatio nihil de nouo
dat, ſsed viſsi quod competit,
conſseruat.
-
94 De effectibus quos ſsententia producat remiſsiuè.
-
95 Sunt quædam ſsententiæ
interlocutoriæ, quæ habent
vim diffinitiuæ, & aliæ diffinitiuæ quæ habent vim interlocutoriæ, & quæ ſsint.
-
96 Si ſsunt plura capitula,
nõ
non
videtur Iudex in his quæ
non pronunciauit, abſsoluere.
-
97 Si pronunciat ſsuper omnibus, impoſsibile eſst, vt valeat ſsuper vnis ſsententia, &
non ſsuper alijs.
-
98 Decimaſseptima nullitas
eſst, quæ reſsultat ex ſsententia contra ſsententiam quæ
fecit rem iudicatam.
-
99 Quod procedit parte opponente, etſsi non opponat, &
admittatur, retractari prima potest.
-
100 Quæ dicta ſsunt numeris
proximis
præcedẽtibus
præcedentibus
procedent in ſsententia reuiſsionis.
-
101 Quod locum habet in ciuilibus, ſsecus in criminalibus, & ratio redditur.
-
102 Et quid ſsi de innocentia
rei appareat poſst
latã
latam
ſsententiam reuiſsionis in cau
ſsa criminali.
-
103 Decimaſseptima allegatio quæ opponi poteſst contra ſsententiam reuiſsionis
eſst error calculi, & eius praxis.
-
104 Error calculi, ſsi ſsub ſsit,
nõ
non
ſsolum ſsemel, ſsed bis, & ter
allegari poteſst.
-
105 Sententia iniqua, quoad
Iudicem non tranſsit in
rẽ
rem
iudicatam.
-
106 Iudex per iniquam ſsententiam quam tulit, tenetur parti læ
ſs
æ ad damna
& intereſs
ſse.
-
107 Differentia inter ſsyndicatum, & reuiſsionem cau
ſs
æ.
-
108 Syndicatus non datur
contra ſsententiam latam,
en grado de reuiſsta, por
Audiencia, ni de otros actos de juridicion, proueidos por los Conſsejeros, y
Oydores en cuerpo de
Audiencia, ò Conſsejo.
-
109 Rationes reſsolutionis
præcedentis numeri adducuntur.
-
110 Inſstar ſsacrilegi eſst dubitare, an dignus ſsit, quem
Princeps elegerit.
-
111 Regij Senatores eliguntur ex pluribus vnus, & ad
huius dignitati celſsitudinem, aut ſsunt ex educatis
in Collegijs, aut aduocationis, vel iudicandi officio,
vel Relatoris munere,
cũ
cum
magna approbatione ver
ſsati.
-
112 Methodus, & mos iudicandi cauſsas, & lites per
ſsuperiores Iudices.
-
113
Cauſ
ærũ
Causarum
varietates plures.
-
114 Pars grauata poteſst impetrare reuiſsionem litis finitæ à Principe, quæ cum
magna difficultate conceditur, & debet ſsubeſs
ſse cau
ſsa diſspenſsandi.
-
115 Qualiter ſsit
iudicandũ
iudicandum
in cauſsa admodum dubia,
& quod in ea ſsit bonum
|
Iudicem habere
propiciũ
propicium
.
-
116 Sententia lata in qua
fuit abſsolutus quidam Senator, de veynte y ſsiete capitulos de lo proueydo
por Audiencia, confirmata in Regio Conſsilio.
-
117 Exemplis Senatus
Supremí
Supremique
Conſsilij
iudicãdũ
iudicandum
.
-
118 Exceptiones modificatiuæ non ſsunt ſsublatæ, per l.
4. tit. 17. lib. 4. Recop. contra ſsententiam reuiſsionis.
-
119 Declaratur
nõ
non
procedere in exceptionibus reiectis
expreſssè vel tacitè in cau
ſsa principali.
-
120 Si de eis non ſsit plenè cognitum in primo iudicio, repetuntur in ſsecundo, maximè ſsi
reſeruẽtur
reseruentur
, quæ eſst ſsecura praxis.
-
121 Doctrina & verba Ludouici Romani, & Antonij Fabri referuntur in propoſsito.
Loading...