Decimaquarta, ſsi inueniatur
73
* ſsententia lata contra pupillum penitus indefenſsum, Farinacius deciſsione 115. quod diſstingue quoad nos: nam ſsi datus non fuit curator ad litem, vel tutor cau ſsam non fuit proſsequutus, nec acta, nec ſentẽtia sententia valere poſsũt possunt , quia penitus eſst pars pupilli indefenſsa, & acta omnia, ad quæ sẽ tentia sententia ſse refert, euidenter nulla, de qua nullitate latè agitur in l. clarum, C. de authoritate præ ſtã da præstanda , cum cõcordantibus concordantibus , locumquè, vt credo, habebit contra ſsententiam reuiſsionis per quam lis fuit finita, ex capite omnimodæ defenſsionis, & ſsubſstantiæ deficientis, quod raro, vel numquã numquam accidit, quia ſsemper per Relatores, Senatores, & Auditores vident, & ipſsi qui litigant eorũq; eorumque Aduocati, an ſsint partes litigãtes litigantes legitimatæ, antequam ad duas ſsententias ferendas perueniatur, quod cum inſspiciatur, videatur, & reuideatur iuſstiſssimis de cau ſsis finiendarum litium, vt iam ſs æpè diximus finis fuit impoſsitus eis per dictã dictam legẽ legem quartam, | & deficiente decreto curatoris ad litem, vel quod tutor litigauerit pro ſsuo pupillo, vel curator pro ſsuo minore, vel adhibito procuratore litium ab eis, an ei hæc acta cum nulla ſsunt, & iam ſsit ſsententia reuiſsionis cogita, quia vrgent maximoperè verba dictæ legis quartæ: ceſs ſsabit dicta nullitas in minore adulto, qui litigauerit ſsine curatore, ſsi iuramentum præ ſstiterit de non contraueniendis actis à ſse ge ſstis virtute mandati à ſse ſsine cu
74
* ratore dati, ita Guido Papè, deciſsione 494. quam iam habui, & pro ea obtinui in praxi, & mandatum, & acta ſsine dicto iuramẽ to iuramento ſsint nulla, eoquè exiſstente valida. Alterum membrum huius diſstinctionis, ſsi ritè & rectè iudicium formatum eſst, ex partequè minoris, ſsiue actoris, vel rei acta validè confecta: an ſsi non fuerit defenſsus ſsit ſsententia nulla, in ea quæ eſst lata in gradu reuiſsionis, per quam lis fuit finita, non ſsuperſst, niſsi remedium reſstitutionis pupillo, vel minori, indefenſsoquè, & vt iam probauimus ſsublata eſst, atquè ideò non admittenda, etiamſsi recurſsum non habeat contra procuratorem, tutorem, vel curatorem bonorum, vel litis propter paupertatem cuiuſslibet eorũ eorum , ad quod conducunt verba noſstræ legis quartæ, ibi: Ni para que dellos ſse pueda boluer à tratar en manera alguna. Tum etiam, quia ex parte iudicum non fuit facta iniuſstitia ex relatione actorum, quæ ab eis ſsunt viſsa.
Loading...