SVMMARIVM.

  • 1 C ASVS Curiæ frequentes, & quotidiani.
  • 2 Primus Curiæ caſsus in criminalibus eſst, quebrantamiento de camino, ò tregua.
  • 3 Secũdus Secundus , riepto de muerte ſsegura.
  • 4 Ceſs ſsat prædictus caſsus ex diſs poſsitione Concilij Tridentini.
  • 5 Tertius caſsus eſst, muger forçada.
  • 6 An rapta muliere nupta, ſsi maritus raptorem non accu ſset, poſssit procedi ex officio cõtra contra delinquẽtes delinquentes , remiſssiuè.
  • 7 Quartus caſsus in fure, latrone publico, famoſso, & notorio
  • 8 Quod ſsit magnum furtũ furtum , iudicis arbitrio remittitur.
  • 9 Graſs ſsatores qui in publicis itineribus per vim, & cum armis graſs ſsantur, mortis pœna pro primo furto, etiam minimo, puniuntur.
  • 10 Intelligẽdum Intelligendum eſst ſsi occidant, vel percutiãt percutiant eum , cuius bona rapiunt, vel ſsit furtũ furtum magnũ magnum
  • 11 Quintus caſsus Curiæ criminalis, de hõbre hombre dado por encartado, qui propriæ eſst bã nitus bannitus .
  • 12 Praxis bannitorũ bannitorum apud nos non extat, ſsed apud exteros.
  • 13 Sextus caſsus in falſsificante ſsigillum Regis.
  • 14 Septimus in fabricãte fabricante falsã falsam monetã monetam , ſsiue marcã marcam Regiam.
  • 15 Octauus caſsus, por razõ razon de otro grã gran yerro, ò traycion que quiſsieſs ſsen hazer al Rey, ò al Reyno.
  • 16 Nonus caſsus Curiæ , por pleito que demanda el huerfano.
  • 17 Vt ſsit locus caſsui Curiæ propter minorẽ minorem ætatẽ ætatem , requiritur, vt pupillus ſsit minor viginti quinque annis, ſsit patre orbatus, nec ſsufficit eſs ſse minor, ſsi non ſsit orphanus, nec orphanus, ſsi non fuerit minor.
  • 18 Errãt Errant qui ſsine dicta qualitate admittunt quoſcũ ́ quoscumque minores in Curia pro ſsuis actionibus proponendis in prima instantia.
  • 19 Si minor litem ſsuam proponat contra eius patremfamilias, poteſst illam intẽtare intentare .
  • 20 Pupillus qui eſst orbatus patre, & minor vigintiquinque annis, habent caſsum Curiæ, tametſsi diuites ſsint.
  • 21 Miſserabiles perſsonæ quæ ſsint, & eas debet Rex tueri.
  • 22 Minor vigintiquinque annis, ſsiue vir, ſsiue fœmina, poſt quã post quam impetrauit veniã veniam ætatis, non habet caſsum Curiæ.
  • 23 Denegatur́ Denegaturque ei restitutio.
  • 24 In cauſsa cõmuni communi pupillo & viduæ, eſst locus caſsui Curiæ, ſsi indiuidua ſsit, non autẽ autem ſsi diuidua: cõtrariũ contrarium infra nu. ſseqq.
  • 25 Expẽditur Expenditur doctrina Andr. Gail obſserua. 32. n. 2. tenẽtis tenentis , omnes lites cõ ſortes consortes ex participatione alterutrius ſsortiri forum Curiæ.
  • 26 Declara in caſsibus Curiæ actiuæ propoſsitis.
  • 27 Aliqua poß ũ poßum habere ab alio quæ à me ipſso non poſs ſsum.
  • 28 Adducitur, & expenditur textus elegans, in l. ſsi is qui duos reos, ff. de liberat. legat.
  • 29 Ex duobus ſsocijs, qui incapax eſst, propter capacitatẽ capacitatem alterius capit in conſequentiã consequentiam .
  • 30 Rex dominus noſster eſst fons iuriſdictionũ iurisdictionum omniũ omnium in ſsuo Regno, eam́ eamque exercet per ſsuos Auditores, & Prætores in Regijs Chancellarijs.
  • 31 Caſsus Curiæ in vno eſst cõmunis communis eius cõ ſortibus consortibus in lite volentibus ipſsis, ſsi ſsint actores.
  • 32 Cauſsarum continẽtiæ continentiæ quæ?
  • 33 Prima ratione pluriũ plurium perſonarũ personarum , ſsi res ſsit cõmunis communis , exẽ plũ exemplum eſst de cõmuni communi hæreditate, & etiã etiam in criminalibus cau ſsis.
  • 34 Secũda Secunda cõtinentia continentia cauſs æ eſst ratione generalis actionis, vt tutelæ negotiorũ negotiorum geſtorũ gestorum , &c.
  • 35 Actionem mouens coram diuerſsis iudicibus litem amittit fauore libertatis, & militiæ, & non in alijs caſsibus.
  • 36 Poſs ſseſs ſsorij, & petitorij cau ſs æ ſsuper eadem re habent cõ tinentiam continentiam .
  • 37 Finis poſs ſseſs ſsorij est principiũ principium petitorij, & vnius cognitio habet intelligẽtiã intelligentiam alterius
  • 38 Exceptio, ne cõtinẽtia continentia cau ſs æ diuìdatur, habet locum parte opponẽte opponente , & ante cõtestationẽ contestationem litis opponi debet, & ea non oppoſsita valet proceſs ſsus.
  • 39 Prædicta de continentia poſs ſseſs ſsorij, & petitorij intelligenda ſsunt data capacitate fori.
  • 40 In cauſsis executiuis locũ locum non habet exceptio litiſpẽdentiæ litispendentiæ .
  • 41 Declaratur, vt non procedat, nec permittatur vno, eodem́ eodemque tempore ſsuper eadem quantitate duas cauſsas executiuas proſsequi.
  • 42 Rationes reſsolutionis numeri præcedentis ab auctore traditæ.
  • 43 Praxis vtilis prædictorum in via executiua coram diuerſsis iudicibus ſsuper vno, eodem́ eodemque debito.
  • 44 Decimus Curiæ caſsus eſst in homine paupere.
  • 45 Pauperum vox coram Deo acclamat.
  • 46 Pauper quis dicatur, iudicis arbitrio relinquitur.
  • 47 Ille qui viuit, & ſse alit ex alimẽtis alimentis ei aſssignatis, an pauper dicatur?
  • 48 Alimẽta Alimenta recipiẽs recipiens non dicitur pauper, niſsi ſsit in ſsumma egeſstate, traduntur rationes & fundamenta noua, vt hæc distinctio circa caſsus Curiæ obſseruetur.
  • 49 Exploditur, & reprobatur cõmunis communis Aduocatorũ Aduocatorum allegatio, qui ſolẽt solent fundare casũ casum Curiæ propter paupertatẽ paupertatem , dicẽ do dicendo , illũ illum intẽtãtẽ intentantem viuere ex alimẽtis alimentis , quia hoc ſolũ solum non ſsufficit
  • 50 Vndecimus Curiæ caſsus eſst, en home muy cuytado.
  • 51 Senes decrepiti, & diuturno morbo laborantes & debiles, & omnes hi, de quibus natura mouetur ad miſserendum, habent caſsum Curiæ ; ſsub præ cedenti capite.
  • 52 Exempla prædicta non arctant regulam.
  • 53 Cõ ſtituitur Constituitur ſsub ea ille qui omnibus ſsuis bonis, ſsiue maioratu, per ſentẽtiã sententiam fuit priuatus.
  • 54 Item qui paſs ſsus incendium, | vel naufragium omnia ſsua bona amiſsit.
  • 55 Comprehenſsi ſsub titulo de curatore furioſso, vel prodigo, ſseu alijs extra minores dandis, poſs ſsunt intentare caſsum Curiæ in prima inſstantia.
  • 56 Indus quilibet, ſsiue diuus ſsit, ſsiue pauper, caſsum Curiæ intentare poteſst vt actor.
  • 57 Miſserabilis dicitur qui proprias cauſsas adminiſstrare non poteſst.
  • 58 Item Senes decrepiti, & diuturno morbo fatigati, publicè pœnitẽtes pœnitentes , liberti Eccleſsiæ, manumiſssi, cæci, mutilati membris, leproſsi, carcerati, & omnes, quìbus natura cõ mouetur commouetur ad miſserendum.
  • 59 Mercatores quando ſsunt in itineribus, miſserabiles reputantur, & contra eos tempore quo proficiſscuntur non ſsunt admittendæ calumnio ſs æ actiones.
  • 60 Deinde Ætiopes, & quos vulgo nominat, mulatos, geniti ab Hiſspanis & cõcepti concepti à mulieribus Ætiopenſsibus.
  • 61 Quod fallit ſsi ſsint diuites.
  • 62 Cauſsa libertatis eſst caſsus Curiæ, ſsiue actiuè, vel paſssiuè proponantur agendo, vel defendendo.
  • 63 Decimustertius Curiæ ca ſsus in cauſsis & litibus viduarũ viduarum , quantumuis diuites ſsint,
  • 64 Lite cœpta & conteſstata coram iudice ordinario, non habet locum Curiæ caſsus.
  • 65 Vidua vna contra aliam non habet caſsum Curiæ.
  • 66 Stylus prouiſsionis ordinariæ, quæ vulgo dicitur, del fuero, & eius exceptiones.
  • 67 Sub viduæ nomine admittuntur mulieres, quæ habent maritos inutiles, vel longa ab ſsentia impeditos quoad ca ſsum Curiæ.
  • 68 Seu ad trirremes, vel exilium damnatos.
  • 69 Eccleſsia vidua dicitur quæ habet Epiſcopũ Episcopum , ſsed inutilẽ inutilem .
  • 70 In ea muliere quæ nunquã nunquam maritum habuit, ſsed celebs eſst, maior adeſst dubitandi ratio, an habeat forum Curiæ, vt actrix in prima inſstantia reſsoluitur affirmatiuè.
  • 71 Prima exceptio prouiſsionis ordinariæ ſsori eſst, no ſsiendo cauſsa criminal.
  • 72 Intellige ſsi ſsit vidua rea, non actrix, vel accuſsatrix, quia agendo habet caſsum Curiæ, & constituitur ratio & auctoritas adducitur.
  • 73 Idem tenendum de quoli| bet ſsortiente caſsum Curiæ, quod de vidua numero proximiori eſst dictum.
  • 74 Cauſs æ criminales grauiores ciuilibus, ex Iulìo Claro, & eius fundamentis.
  • 75 Perquiſsitores quando & quomodo prouideantur.
  • 76 Iudices prædictos Conſiliũ Consilium Supremũ Supremum Caſstellæ nominat, & non Chancellariæ.
  • 77 In Indiarũ Indiarum Chãcellarijs Chancellarijs extat ordinatio 17. per quam tribuitur facultas nominandi perquiſsitores ad cognoſ cendũ cognoscendum , & ordinandũ ordinandum proceſs ſsum, non ad definiendum.
  • 78 Nonunquam etiam ad diffinitiuam ſsententiam pronũ ciandam pronunciandum nominantur, & hoc iure vtimur.
  • 79 Secundus caſsus exceptionis ordinariæ fori est, en marauedis pertenecientes al Rey.
  • 80 Tertia exceptio, ò ſsobre execucion de carta executoria, ò contrato guarentigio, que trae aparejada execucion.
  • 81 Ardua quæstio, an ſsuper executione Sententiæ, vel contractus, poſssit intentararí caſsus Curiæ, & executio peti in regali Chancellaria?
  • 82 Distinctio caſsuum, quando eſst deuoluenda executio ſsententiæ iudici inferiori, qui primam tulit in cauſsa ciuili, vel criminali.
  • 83 Semper ex ſstylo remittìtur executio in Chancellaria inferiori iudici, niſsi ex iustis cauſsis retineatur.
  • 84 Referuntur quæ ſsint, & ſstylus, & praxis exequendi in Chancellaria, vel dandi executorem.
  • 85 Potiùs agitur termino ſsententiæ confirmantis, quàm confirmatæ, & ideô de iure communi executio expectat ad iudicem ad quem.
  • 86 In arbitrio dominorum de Chancellaria eſst, in cauſsis ciuilibus quantitatis debitæ, vel executionem per ſse ipſsos facere, vel remittere eam faciendam.
  • 87 Intellectus ad leges 27. tit. 23. par. 3. & ad l. 11. tit. 5. lib. 2. Recop.
  • 88 Stylus Regaliũ Regalium Senatuum Limenſsis, & de Panamà , que en auiendo eaſso de Corte, que el actor pudiera pedir è intentar en via ordinaria, ſse admita en las executiuas, pidiendo execucion.
  • 89 Quid ſsit obſeruãdum obseruandum in Re| galibus Senatibus, Valliſsoletano, Granatenſsi, & Audientia Hiſspalenſsi, & Regni de Galicia.
  • 90 Executio ſentẽtiæ sententiæ quando, & in quibus caſsibus retineatur à iudice ad quem ex ſsententia & diſstinctione Cardinalis Thuſschi.
  • 91 Si ſentẽtia sententia iudicis ad quem fuerit partim confirmatoria, partim reuocatoria, executio ei competit, vel ſsi ſsit prima modificata.
  • 92 Priuilegiatus contra alium priuilegiatum æqualiter an vtatur foro Curiæ? quid de iure communi.
  • 93 De iure noſstro Regio cõcaſ ſantur concassantur priuilegia, & confunduntur, nec vnus aduerſsus alium eo vtitur, etiamſsi vidua ſsit.
  • 94 Decimusquartus Curiæ ca ſsus eſst, contra algun poderoſso.
  • 95 In conſspectu Principis nullus est potentior altero, quia non est in Principe ſsupremo conſsideratio perſsonarum.
  • 96 Idem quod proximiori numero eſst intelligendum in eìus Supremo Conſsilio, ſseu Regia Curia, & Chãcellaria Chancilleria .
  • 97 Potens, vel potentior, quis ſsit; conſsiſstit in facto, & reſsidet in arbitrio iudicis.
  • 98 Decimusquintus caſsus Curiæ eſst contra Duces, Comites, & Marchiones.
  • 99 Decimusſsextus in dominis vaſs ſsallorum, etiamſsi non habeant titulum.
  • 100 Quod extenditur, etiamſsi ſsint pupilli, & minores viri, vel fœminæ, ſseu viduæ.
  • 101 Decimusſseptimus caſsus Curiæ erit, contra las juſs ticias y oficiales dellas.
  • 102 Domini Præ ſsides, & Senatores, ſseu Regiorum Con ſsiliorum, vel Chancellariarum, ſseu Audientiæ Hiſspalenſsis, & Regni Galleci, ſsortiuntur caſsum Curiæ, & quomodo.
  • 103 Adducitur lex 5. tit. 3. lib. 4. Recop. & declaratur.
  • 104 Senatores, & Prætores Regij, non poſs ſsunt cauſsas ſsuas, nec vxorum, vel filiorum, ad Chancellariam, in qua aſssiſstunt, trahere.
  • 105 Poterit tamẽ tamen aduerſsa pars, ſsi voluerit eos conuenire in eadem Chancellaria.
  • 106 Non datur prorrogatio iuriſsdictionis, quando lex eam tollit, limitat, vel inhibet.
  • 107 Non datur prorrogatio diuerſs æ ſspeciei.
  • 108 Adducitur ordinatio 27. quæ inter alias eſst emiſs ſsa cuilibet ex Chancellarijs Indiarum Occidentalium.
  • 109 Cauſsa adduci poteſst ad ſuã suam Chancellariam per eius Senatorem, ſsi executor contra eum datus excedat limites ſsuæ iuriſsdictionis.
  • 110 Remedia quando executor excedit.
  • 111 Propter neceſssitatem imminentem, vel periculum inſstans, plura permittũtur permittuntur , quæ aliàs non admitterẽtur admitterentur .
  • 112 En las Audiẽcias Audiencias del Perù, ſse lleuan en apelacion los negocios tocantes a las executorias que para eſstas partes ſse deſspachan en el Conſsejo de Indias, exempla adducuntur.
  • 113 Ioannes Matiẽ ço Matienço Regius in Argentina Chancellaria Senator laudatur, eius mores, & modus procedendi.
  • 114 Decimusoctauus caſsus Curiæ , en las juſsticias ordinarias.
  • 115 Iudices Pedanei, & qui invicis aſssistunt, non comprehenduntur ſsub prædicta regula.
  • 116 Decimusnonus, en el Teniente de Corregidor, y Alcalde Ordinario.
  • 117 Plures caſsus Curiæ ex mente legum de his diſponentiũ disponentium , licèt non ex verbis.
  • 118 Vigeſsimus caſsus Curiæ in Alguacello maiori, vel executore iuſstitiæ.
  • 119 In Alguacellis minoribus traditur diſstinctio.
  • 130 Vigeſsimusprimus caſsus Curiæ eſst contra decuriones, vulgo, Regidores, ò Ventiquatros.
  • 131 Quod attinet ad Tribunos plebis, vulgo, los Iurados, erit arbitrarium, y en los Seſsmeros donde no ay Iurados.
  • 132 Vigeſsimusſsecundus caſsus erit in tabellione Concilij ciuitatis, vulgo, el eſscriuano de Cabildo, qui conueniri poteſst in Curia Chancellariæ.
  • 133 Quod procedit, etiamſsi ille qui conuenerit tabellionem del Cabildo, por caſso de Corte, ſsit decurio, quia potentior est tabellio.
  • 134 De tabellionibus numerarijs fit diſstinctio.
  • 135 Tabellionum aliquorum mores.
  • 136 Vigeſsimus tertius caſsus Curiæ procedit contra eos, qui ſsunt de familia iudicis ordinarij.
  • 137 Comprehenſsi ſsub numero proximiori referuntur.
  • 138 Lex qui iuriſsdictioni, ff. de iuriſsd. omn. iud. adducitur, & declaratur.
  • 139 Eius inhibitio in ciuilibus & criminalibus intellecta contra Gregor. Lop.
  • 140 Vigeſsimusquartus caſsus Curiæ contra Syndicũ Syndicum Reipublicæ, vulgo, el Mayordomo de la ciudad o villa.
  • 141 Vigeſsimusquintus in Exactore tributorum, vulgo, el Receptor del ſseruicio.
  • 142 Vigeſsimusſsextus contra Receptorem alcaualæ, vulgo, el Teſsorero.
  • 143 Vigeſsimus ſseptimus in Ca ſstellano alicuius fortalicij, ſseu caſstelli.
  • 144 Regium reſscriptum exẽptionis exemptionis militaris, & eius inhibitionis.
  • 145 Vigeſsimusoctauus caſsus in cauſsis denegatæ iustitiæ.
  • 146 Praxis proximioris numeri.
  • 147 Auocatio cauſs æ fieri poteſst, & ad Curiam trahi per denegatam iuſstitiam ab in feriori iudice, qui de ea cognoſscit.
  • 148 Iudices priùs monendì, antequam cauſs æ ab eis auocentur.
  • 149 Si conſstet ex teſstimonio actorum de nimia negligentia, & remiſssione ordinarij iudicis, abſsque citatione poteſst fieri auocatio cauſs æ à dominis.
  • 150 Declaratur reſsolutio domini Præ ſsidis Couar. dicentis, Regios Auditores non poſs ſse auocare cauſsas ab inferioribus, vt procedat non interueniente iuſsta cauſsa.
  • 151 Negligentia inferioris, quæ & qualis ſsufficiat, vt ab eo auocetur cauſsa, pẽdet pendet ex arbitrio dominorum de Conſsilio, vel Chancellaria.
  • 152 Regiæ Chancellariæ cognoſs cunt de todos los pleytos que ſson ſsobre caſsos de Corte, ex l. 11. tit. 5. lib. 2. Recop.
  • 153 Regales Senatus, & Præ toria Indiarum Occidentalium vtuntur eodem iure, quo Regia Valliſsoletana, & Granatenſsis Chancellaria.
  • 154 Ordinationes ſsunt vnius formæ, & eædẽ eædem in qualibet Audientia Indiarum.
  • 155 Refertur ordinatio tertia, & eius littera.
  • 156 Chancellariæ Prætoriales quæ.
  • 157 Diuerſsitas in forma, ordine, & pœna ſsecundæ ſsupplicationis quæ aliter eſst apud nos, quàm ea quæ obſseruatur Valliſsoletano, & Granatenſsi Senatu.
  • 158 Traditur forma & ordo ſecũdæ secundæ ſsupplicationis apud nos, & quantitas quæ requiritur.
  • 159 Quantitas condemnationis, & non primæ petitionis attenditur, vt locus ſsit ſsecundæ ſsupplicationi ex parte rei condemnati.
  • 160 Reus abſsolutus, etiamſsi abſsolutio ſsit maximæ quã titatis quantitatis , non tenetur præ ſstare apud nos fideiiuſssionem, ſsi actor ſsecundò ſsupplicet.
  • 161 Secus in Regno Caſstellæ, vbi ſseruandæ ſsunt l. 1. & 2. & aliæ, tit. 20. lib. 4.
  • 162 Lex 7. tit. 20. lib. 4. in finalibus verbis in Indiarum Chancellarijs obſseruantur.
  • 163 Cauſsa retenta, vel aliter quomodocunque introducta in Regali Prætorio, & Chancellaria, ſsi no es por nueua demanda, non ha bet locum ſsupplicatio.
  • 164 Verbum, ni en otra manera alguna, quid importet.
  • 165 Quid autem ſsi per remiſs ſsionem factam ab inferiori cauſsa introducatur in Regali Chancellaria, an habeat locum ſsecunda ſsupplicatio, fit diſstinctio.
  • 166 Quælibet cauſsa Fiſscalis in Chancellaria debet intentari, vel in Conſsilio Regio.
  • 167 Procurator Fiſscalis non poteſst Fiſscum ſsuo proprio foro Regio priuare.
  • 168 Fiſscus cauſsas alibi pendentes trahit ad ſsuos iudices.
  • 169 Procurator Fiſscalis Regius non potest citari, nec vocari coram alijs iudicibus, niſsi in Regia Chancellaria.
  • 170 Et quando́ quandoque agunt, vel defendunt cauſsas, ante los oficiales Reales, ò juez mayor de difuntos.
  • 171 An Rex poſssit audire de gratia, non exiſstente gradu ſsecundæ ſsupplicationis, & quæ requirantur.
  • 172 Cùm Rex audit de gratia, ſsi fuit per ſsententiam eius prouiſsum, vt reſstitutio bonorum fieret, non extenditur contra tertium, in | quem fuerunt alienata.
  • 173 Reſstitutio gratiæ in quo differat à restitutione iuſstitiæ, remiſssiue.
  • 174 Recurſsus ad ſsuperìorem nunquã nunquam tollitur, & n. 179.
  • 175 Regio reſscripto emiſs ſso Regali Limenſsi Senatui eſst prouiſsum, vt quomodocum́ quomodocumque proceſs ſsus, & cauſs æ ad Con ſsilium deferantur, partes citentur.
  • 176 Tenor dicti reſscripti, & epi ſstolæ Regiæ.
  • 177 In omnibus Chancellarijs Indiarum ſseruandum quod Limenſsi fuit reſscriptum in prædicto caſsu.
  • 178 Ne́ Neque per illud eſst aliquid innouatum, quod attinet ad ſsecundam ſsupplicationem præter quã quam quoad citationem faciendam partibus.
  • 179 Quamuis non ſsit locus appellationi, vel ſsupplicationi, locum habet recurſsus ad Principem.
  • 180 Auctoritas ſsuperioris ſsemper excepta.
  • 181 Per leges nouiores eſst data forma audiendi à Rege in cauſsis ſsecundæ ſsupplicationis.
  • 182 Parti quæ ſsententiam habuit reuiſsionis in Chancel laria eſst ius acquiſsitum, ſsi ex aliqua cauſsa non ſsit locus ſsecundæ ſsupplicationi.
  • 183 Reuiſsionum materia per Tuſschum bene explanata.
  • 184 Vt Princeps aliquam litẽ litem reuideri mandet, requiritur cauſsa ſsufficiens, vel probabilis, & veroſsimilis, aliàs peccat mortaliter, ſseu ei con ſsilium præ ſstantes.
  • 185 Princeps ſsiue Eccleſsiaſsticus, vel ſs æcularis, peccat mortaliter, quãdo quando ſsine cauſsa derogat iuri poſsitiuo, maximè ſsi eſst tertij præiudicium.
  • 186 Princeps poteſst tollere, & mutare ea quæ ſsunt iuris ciuilis per aliam ſscilicet legẽ legem .
  • 187 Declaratur an in tertij præiudicium.
  • 188 Declaratur l. 4. tit. 24. p. 3. & eius effectus, & limitatio.
  • 189 Cauſs æ legitimæ adducuntur notabiliter, vt reuiſsionem noſster inuictiſssimus Rex poſssit cum iuſstificatione concedere.
  • 190 Quando non adeſst gradus ſsecundæ ſsupplicationis, ſsolet dari Regium reſscriptum, vt per duas, tres, vel quatuor aulas cauſsa videatur in Chancellaria.
  • 191 Eadem praxi vtuntur Vicerreges Piruani, & ordenare ſsolent, quod lites aliquæ arduæ videantur per duas aulas Chancellariæ Limen ſsis.
  • 192 Vigeſsimus nonus caſsus Curiæ est in cauſsis Fiſscalibus, quædam verò reſseruatæ Comitibus ſsacrarum largitionum, vulgo, El Conſsejo de Hazienda.
  • 193 In Indiarum Occident alium Chancellarijs omnes cauſs æ Fiſscales indiſstinctæ in eis peraguntur.
  • 194 Trigeſsimus caſsus Curiæ eſst pro exigendo ſsalario tabellionũ tabellionum , vulgo, eſscriuanos de Camara, y Relatores de la miſsma Audiencia.
  • 195 Trigeſsimusprimus in ſsalario Aduocatorum, & Procuratorum, & in Receptoribus, cæteriſ ́ cæterique officialibus eiuſsdem Chancellariæ, & redditur ratio.
  • 196 Si ſsalarium annuũ annuum conſstitutum ſsit, vel lis aliter ventilata in Chancellaria, ibi poteſst peti ſalariũ salarium ab Aduocato in eadem.
  • 197 Secus verò ſsi ſsalarium non fuerit annuum, nec lis ad Chancellariam deuoluta, nec in ea proſsecuta, quia ceſs ſsat continentia cauſs æ.
  • 198 Extende prædicta ad Suprema Regia Conſsilia, coram quibus Aduocati operas ſsuas aduocando præ ſstant, & in aula cauſsarum criminalium.
  • 199 Caſsus Curiæ Reales, hoc est, ex natura rei, ſsuper qua litigatur.
  • 200 Trigeſsimusſsecundus eſst in feudo.
  • 201 Cõmendæ Commendæ Indorum qualiter dentur commendatatarijs, & earum ſsucceſssio.
  • 202 Refertur ordinatio de Malinas, & eius declarationes.
  • 203 Vbi reſseruatæ ſsunt cauſs æ, non est locus præuentioni coram alio iudice, quia fit præiudicium iuriſsdictioni.
  • 204 Vbi adest iuriſsdictio priuatiua nihil operatur conſsen ſsus partium, vt in alium iudicem prorrogatio eius fiat.
  • 205 Refertur declaratio vltima ordinationis de Malinas, lata anno 1610.
  • 206 Computatio mille ducatorum ad dictam ordinationem, & declarationem debet fieri, por la taſs ſsa, y no por crecimiento de eſspecies: quod explicatur.
  • 207 Trigeſsimus quartus caſsus Curiæ eſst ſsuper interpretatione Regij priuilegij à Rege conceſssi, qui ſsolus de eius interpretatione iudicat.
  • 208 Ad quæ Regia Conſsilia eſst recurrendum ſsuper priuilegij interpretatione.
  • 209 Trigeſsimusquintus notabilis caſsus Curiæ Realis ( ſse moto priuilegio actoris, vel potentia rei) erit, ſsi cauſsa ſsit magni momenti.
  • 210 Explicatur celebris lex 4. tit. 1. lib. 3. Recop.
  • 211 Lex prædicta extenditur in ſsua ſsecunda parte, eiuſ ́ eiusque deciſsio ad quamlibet Regiã Regiam Chancellariam.
  • 212 Traduntur fundamenta vniformitatis, diſspoſsitionis, comprehenſsionis ex identitate, & rationis militantis, etiamſsi ſsit correctoria.
  • 213 Cauſs æ magnæ maiores iudices requirunt.
  • 214 Si el caſso fuere de grande importancia, erit caſsus Curiæ, exempla traduntur.
  • 215 Quando est caſsus Curiæ, & pro tali declaratur, ſsiendo de grande importãcia importancia , partes grauantur in his, quæ hîc referuntur.
  • 216 Caſsus trigeſsimusſsextus Curiæ eſst, ſsobre bienes de mayorazgos y vinculados, & qualiter hoc eſst intelligẽ dum intelligendum .
  • 217 Intellige ſsi maioratus, & eius bona ſsint qualitatis, & quantitatis magnæ
  • 218 Si autem petantur bona maioratus à ſsingulari poſs ſseſs ſsore, qui ea detinet titulo emptionis, vel alienationis, an poſssit per caſsum Curiæ peti, diſstinguitur, vt in præcedenti caſsu.
  • 219 Trigeſsimusſseptimus caſsus Curiæ erit, ſsobre vaſs ſsallos.
  • 220 Trigeſsimusoctauus, ſsobre fortaleza.
  • 221 Trigeſsimusnonus, ſsobre muerte o heridas de algun Cauallero.
  • 222 Quadrageſsimus, ſsobre la paga de tributos que ſse piden a Indios encomendados, & qualiter.
  • 223 Celus & deſsiderium fauẽ di fauendi Indos procedit ex tribus cauſsis hîc relatis.
  • 224 Decem alij caſsus Curia referũtur referuntur ex Andræa Gail obſseruatione 1. libr. 1. quorum plures apud nos non extant.
  • 225 De cauſsis pignorationum, & priuilegiorum Principis | Rex cognoſscit in eius Con ſsilio.
  • 226 Vbi eſst iuriſsdictio priuatiua, non habet locum Curiæ caſsus.
  • 227 Stylus declarandi caſsum Curiæ in ciuilibus & criminalibus.
  • 228 A declaratione caſsus Curiæ habet locum ſsupplicatio, ſsi interponatur à parte conuenta.
Loading...