-
Carrasco del Saz: Tractatvs De Casibvs Cvriae.. Madrid : González, 1630.
[i]r - [64]v
SVMMARIVM.
-
1 C
ASVS Curiæ frequentes, & quotidiani.
-
2 Primus Curiæ caſsus in criminalibus eſst,
quebrantamiento de camino, ò tregua.
-
3
Secũdus
Secundus
, riepto de muerte
ſsegura.
-
4 Ceſs
ſsat prædictus caſsus ex diſs
poſsitione Concilij Tridentini.
-
5 Tertius caſsus eſst, muger
forçada.
-
6 An rapta muliere nupta, ſsi
maritus raptorem non accu
ſset, poſssit procedi ex officio
cõtra
contra
delinquẽtes
delinquentes
, remiſssiuè.
-
7 Quartus caſsus in fure, latrone publico, famoſso, & notorio
-
8 Quod ſsit magnum
furtũ
furtum
, iudicis arbitrio remittitur.
-
9 Graſs
ſsatores qui in publicis
itineribus per vim, &
cũ
cum
armis graſs
ſsantur, mortis pœna
pro primo furto, etiam minimo, puniuntur.
-
10
Intelligẽdum
Intelligendum
eſst ſsi occidant,
vel
percutiãt
percutiant
eũ
eum
, cuius bona
rapiunt, vel ſsit
furtũ
furtum
magnũ
magnum
-
11 Quintus caſsus Curiæ criminalis, de
hõbre
hombre
dado por encartado, qui propriæ eſst
bã
nitus
bannitus
.
-
12 Praxis
bannitorũ
bannitorum
apud nos
non extat, ſsed apud exteros.
-
13 Sextus caſsus in falſsificante
ſsigillum Regis.
-
14 Septimus in
fabricãte
fabricante
falsã
falsam
monetã
monetam
, ſsiue
marcã
marcam
Regiam.
-
15 Octauus caſsus, por
razõ
razon
de
otro
grã
gran
yerro, ò traycion
que quiſsieſs
ſsen hazer al Rey,
ò al Reyno.
-
16 Nonus caſsus Curiæ
, por pleito
q̃
que
demanda el huerfano.
-
17 Vt ſsit locus caſsui Curiæ propter
minorẽ
minorem
ætatẽ
ætatem
, requiritur,
vt pupillus ſsit minor viginti
quinque annis, ſsit patre orbatus, nec ſsufficit eſs
ſse minor, ſsi
non ſsit orphanus, nec orphanus, ſsi non fuerit minor.
-
18
Errãt
Errant
qui ſsine dicta qualitate admittunt
quoſcũ
́
quoscumque
minores in Curia pro ſsuis actionibus proponendis in prima
instantia.
-
19 Si minor litem ſsuam proponat contra eius patremfamilias, poteſst illam
intẽtare
intentare
.
-
20 Pupillus qui eſst orbatus patre, & minor vigintiquinque
annis, habent caſsum Curiæ,
tametſsi diuites ſsint.
-
21 Miſserabiles perſsonæ quæ
ſsint, & eas debet Rex tueri.
-
22 Minor vigintiquinque annis, ſsiue vir, ſsiue fœmina,
poſt
quã
post
quam
impetrauit
veniã
veniam
ætatis, non habet caſsum Curiæ.
-
23
Denegatuŕ
Denegaturque
ei restitutio.
-
24 In cauſsa
cõmuni
communi
pupillo &
viduæ, eſst locus caſsui Curiæ, ſsi
indiuidua ſsit,
nõ
non
autẽ
autem
ſsi diuidua:
cõtrariũ
contrarium
infra nu. ſseqq.
-
25
Expẽditur
Expenditur
doctrina Andr.
Gail obſserua. 32. n. 2.
tenẽtis
tenentis
,
omnes lites
cõ
ſortes
consortes
ex participatione alterutrius ſsortiri
forum Curiæ.
-
26 Declara in caſsibus Curiæ
actiuæ propoſsitis.
-
27 Aliqua
poß
ũ
poßum
habere ab alio
quæ à me ipſso non poſs
ſsum.
-
28 Adducitur, & expenditur
textus elegans, in l. ſsi is qui
duos reos, ff. de liberat. legat.
-
29 Ex duobus ſsocijs, qui incapax eſst, propter
capacitatẽ
capacitatem
alterius capit in
conſequentiã
consequentiam
.
-
30 Rex dominus noſster eſst
fons
iuriſdictionũ
iurisdictionum
omniũ
omnium
in
ſsuo Regno,
eaḿ
eamque
exercet per
ſsuos Auditores, & Prætores
in Regijs Chancellarijs.
-
31 Caſsus Curiæ in vno eſst
cõmunis
communis
eius
cõ
ſortibus
consortibus
in lite volentibus ipſsis, ſsi ſsint actores.
-
32 Cauſsarum
continẽtiæ
continentiæ
quæ?
-
33 Prima ratione
pluriũ
plurium
perſonarũ
personarum
, ſsi res ſsit
cõmunis
communis
,
exẽ
plũ
exemplum
eſst de
cõmuni
communi
hæreditate,
&
etiã
etiam
in criminalibus cau
ſsis.
-
34
Secũda
Secunda
cõtinentia
continentia
cauſs
æ eſst
ratione generalis actionis, vt
tutelæ
negotiorũ
negotiorum
geſtorũ
gestorum
, &c.
-
35 Actionem mouens coram
diuerſsis iudicibus litem amittit fauore libertatis, & militiæ, & non in alijs caſsibus.
-
36 Poſs
ſseſs
ſsorij, & petitorij cau
ſs
æ ſsuper eadem re habent
cõ
tinentiam
continentiam
.
-
37 Finis poſs
ſseſs
ſsorij est
principiũ
principium
petitorij, & vnius cognitio habet
intelligẽtiã
intelligentiam
alterius
-
38 Exceptio, ne
cõtinẽtia
continentia
cau
ſs
æ diuìdatur, habet locum
parte
opponẽte
opponente
, & ante
cõtestationẽ
contestationem
litis opponi debet, &
ea
nõ
non
oppoſsita valet proceſs
ſsus.
-
39 Prædicta de continentia poſs
ſseſs
ſsorij, & petitorij intelligenda ſsunt data capacitate fori.
-
40 In cauſsis executiuis
locũ
locum
nõ
non
habet exceptio
litiſpẽdentiæ
litispendentiæ
.
-
41 Declaratur, vt non procedat, nec permittatur vno,
eodeḿ
eodemque
tempore ſsuper eadem
quantitate duas cauſsas executiuas proſsequi.
-
42 Rationes reſsolutionis numeri præcedentis ab auctore
traditæ.
-
43 Praxis vtilis prædictorum
in via executiua coram diuerſsis iudicibus ſsuper vno,
eodeḿ
eodemque
debito.
-
44 Decimus Curiæ caſsus eſst in
homine paupere.
-
45 Pauperum vox coram Deo
acclamat.
-
46 Pauper quis dicatur, iudicis
arbitrio relinquitur.
-
47 Ille qui viuit, & ſse alit ex
alimẽtis
alimentis
ei aſssignatis, an pauper dicatur?
-
48
Alimẽta
Alimenta
recipiẽs
recipiens
non dicitur pauper, niſsi ſsit in ſsumma
egeſstate, traduntur rationes
& fundamenta noua, vt hæc
distinctio circa caſsus Curiæ
obſseruetur.
-
49 Exploditur, & reprobatur
cõmunis
communis
Aduocatorũ
Aduocatorum
allegatio, qui
ſolẽt
solent
fundare
casũ
casum
Curiæ propter
paupertatẽ
paupertatem
,
dicẽ
do
dicendo
,
illũ
illum
intẽtãtẽ
intentantem
viuere ex
alimẽtis
alimentis
, quia hoc
ſolũ
solum
nõ
non
ſsufficit
-
50 Vndecimus Curiæ caſsus eſst,
en home muy cuytado.
-
51 Senes decrepiti, & diuturno
morbo laborantes & debiles,
& omnes hi, de quibus natura mouetur ad miſserendum,
habent caſsum Curiæ
;
ſsub præ
cedenti capite.
-
52 Exempla prædicta non arctant regulam.
-
53
Cõ
ſtituitur
Constituitur
ſsub ea ille qui omnibus ſsuis bonis, ſsiue maioratu, per
ſentẽtiã
sententiam
fuit priuatus.
-
54 Item qui paſs
ſsus incendium,
|
vel naufragium omnia ſsua
bona amiſsit.
-
55 Comprehenſsi ſsub titulo de
curatore furioſso, vel prodigo,
ſseu alijs extra minores dandis, poſs
ſsunt intentare caſsum
Curiæ in prima inſstantia.
-
56 Indus quilibet, ſsiue diuus
ſsit, ſsiue pauper, caſsum Curiæ
intentare poteſst vt actor.
-
57 Miſserabilis dicitur qui
proprias cauſsas adminiſstrare non poteſst.
-
58 Item Senes decrepiti, & diuturno morbo fatigati, publicè
pœnitẽtes
pœnitentes
, liberti Eccleſsiæ,
manumiſssi, cæci, mutilati
membris, leproſsi, carcerati,
& omnes, quìbus natura
cõ
mouetur
commouetur
ad miſserendum.
-
59 Mercatores quando ſsunt
in itineribus, miſserabiles reputantur, & contra eos tempore quo proficiſscuntur non
ſsunt admittendæ calumnio
ſs
æ actiones.
-
60 Deinde Ætiopes, & quos
vulgo nominat, mulatos, geniti ab Hiſspanis &
cõcepti
concepti
à
mulieribus Ætiopenſsibus.
-
61 Quod fallit ſsi ſsint diuites.
-
62 Cauſsa libertatis eſst caſsus
Curiæ, ſsiue actiuè, vel paſssiuè proponantur agendo, vel
defendendo.
-
63 Decimustertius Curiæ ca
ſsus in cauſsis & litibus
viduarũ
viduarum
, quantumuis diuites ſsint,
-
64 Lite cœpta & conteſstata coram iudice ordinario, non habet locum Curiæ caſsus.
-
65 Vidua vna contra aliam
non habet caſsum Curiæ.
-
66 Stylus prouiſsionis ordinariæ, quæ vulgo dicitur, del
fuero,
& eius exceptiones.
-
67 Sub viduæ nomine admittuntur mulieres, quæ habent
maritos inutiles, vel longa ab
ſsentia impeditos quoad ca
ſsum Curiæ.
-
68 Seu ad trirremes, vel exilium damnatos.
-
69 Eccleſsia vidua dicitur quæ
habet
Epiſcopũ
Episcopum
, ſsed
inutilẽ
inutilem
.
-
70 In ea muliere quæ
nunquã
nunquam
maritum habuit, ſsed celebs
eſst, maior adeſst dubitandi ratio, an habeat forum Curiæ,
vt actrix in prima inſstantia
reſsoluitur affirmatiuè.
-
71 Prima exceptio prouiſsionis
ordinariæ ſsori eſst, no ſsiendo
cauſsa criminal.
-
72 Intellige ſsi ſsit vidua rea,
nõ
non
actrix, vel accuſsatrix, quia
agendo habet caſsum Curiæ,
& constituitur ratio & auctoritas adducitur.
-
73 Idem tenendum de quoli|
bet ſsortiente caſsum Curiæ,
quod de vidua numero proximiori eſst dictum.
-
74 Cauſs
æ criminales grauiores ciuilibus, ex Iulìo Claro,
& eius fundamentis.
-
75 Perquiſsitores quando &
quomodo prouideantur.
-
76 Iudices prædictos
Conſiliũ
Consilium
Supremũ
Supremum
Caſstellæ nominat,
& non Chancellariæ.
-
77 In
Indiarũ
Indiarum
Chãcellarijs
Chancellarijs
extat ordinatio 17. per quam
tribuitur facultas nominandi perquiſsitores ad
cognoſ
cendũ
cognoscendum
, &
ordinandũ
ordinandum
proceſs
ſsum, non ad definiendum.
-
78 Nonunquam etiam ad diffinitiuam ſsententiam
pronũ
ciandam
pronunciandum
nominantur, &
hoc iure vtimur.
-
79 Secundus caſsus exceptionis ordinariæ fori est, en marauedis pertenecientes al
Rey.
-
80 Tertia exceptio,
ò ſsobre
execucion de carta executoria, ò contrato guarentigio, que trae aparejada execucion.
-
81 Ardua quæstio, an ſsuper
executione Sententiæ, vel
contractus, poſssit intentararí
caſsus Curiæ, & executio peti in regali Chancellaria?
-
82 Distinctio caſsuum, quando
eſst deuoluenda executio ſsententiæ iudici inferiori, qui primam tulit in cauſsa ciuili, vel
criminali.
-
83 Semper ex ſstylo remittìtur
executio in Chancellaria inferiori iudici, niſsi ex iustis
cauſsis retineatur.
-
84 Referuntur quæ ſsint, & ſstylus, & praxis exequendi in
Chancellaria, vel dandi executorem.
-
85 Potiùs agitur termino ſsententiæ confirmantis, quàm
confirmatæ, & ideô de iure
communi executio expectat
ad iudicem ad quem.
-
86 In arbitrio dominorum de
Chancellaria eſst, in cauſsis ciuilibus quantitatis debitæ,
vel executionem per ſse ipſsos
facere, vel remittere eam faciendam.
-
87 Intellectus ad leges 27. tit.
23. par. 3. & ad l. 11. tit. 5. lib.
2. Recop.
-
88 Stylus
Regaliũ
Regalium
Senatuum
Limenſsis, & de Panamà
,
q̃
que
en auiendo eaſso de Corte,
que el actor pudiera pedir è
intentar en via ordinaria, ſse
admita en las executiuas, pidiendo execucion.
-
89 Quid ſsit
obſeruãdum
obseruandum
in Re|
galibus Senatibus, Valliſsoletano, Granatenſsi, & Audientia Hiſspalenſsi, & Regni de
Galicia.
-
90 Executio
ſentẽtiæ
sententiæ
quando,
& in quibus caſsibus retineatur à iudice ad quem ex ſsententia & diſstinctione Cardinalis Thuſschi.
-
91 Si
ſentẽtia
sententia
iudicis ad quem
fuerit partim confirmatoria,
partim reuocatoria, executio
ei competit, vel ſsi ſsit prima
modificata.
-
92 Priuilegiatus contra alium
priuilegiatum æqualiter an
vtatur foro Curiæ? quid de iure communi.
-
93 De iure noſstro Regio
cõcaſ
ſantur
concassantur
priuilegia, & confunduntur, nec vnus aduerſsus
alium eo vtitur, etiamſsi vidua ſsit.
-
94 Decimusquartus Curiæ ca
ſsus eſst, contra algun poderoſso.
-
95 In conſspectu Principis nullus est potentior altero, quia
non est in Principe ſsupremo
conſsideratio perſsonarum.
-
96 Idem quod proximiori numero eſst intelligendum in
eìus Supremo Conſsilio, ſseu
Regia Curia, &
Chãcellaria
Chancilleria
.
-
97 Potens, vel potentior, quis
ſsit; conſsiſstit in facto, & reſsidet in arbitrio iudicis.
-
98 Decimusquintus caſsus Curiæ eſst contra Duces, Comites, & Marchiones.
-
99 Decimusſsextus in dominis
vaſs
ſsallorum, etiamſsi non
habeant titulum.
-
100 Quod extenditur, etiamſsi
ſsint pupilli, & minores viri,
vel fœminæ, ſseu viduæ.
-
101 Decimusſseptimus caſsus
Curiæ erit, contra las juſs
ticias y oficiales dellas.
-
102 Domini Præ
ſsides, & Senatores, ſseu Regiorum Con
ſsiliorum, vel Chancellariarum, ſseu Audientiæ Hiſspalenſsis, & Regni Galleci, ſsortiuntur caſsum Curiæ, &
quomodo.
-
103 Adducitur lex 5. tit. 3. lib.
4. Recop. & declaratur.
-
104 Senatores, & Prætores Regij, non poſs
ſsunt cauſsas ſsuas,
nec vxorum, vel filiorum,
ad Chancellariam, in qua
aſssiſstunt, trahere.
-
105 Poterit
tamẽ
tamen
aduerſsa pars,
ſsi voluerit eos conuenire in
eadem Chancellaria.
-
106 Non datur prorrogatio iuriſsdictionis, quando lex
eam tollit, limitat, vel inhibet.
-
107 Non datur prorrogatio diuerſs
æ ſspeciei.
-
108 Adducitur ordinatio 27.
quæ inter alias eſst emiſs
ſsa
cuilibet ex Chancellarijs Indiarum Occidentalium.
-
109 Cauſsa adduci poteſst ad
ſuã
suam
Chancellariam per eius Senatorem, ſsi executor contra
eum datus excedat limites
ſsuæ iuriſsdictionis.
-
110 Remedia quando executor excedit.
-
111 Propter neceſssitatem imminentem, vel periculum
inſstans, plura
permittũtur
permittuntur
,
quæ aliàs
nõ
non
admitterẽtur
admitterentur
.
-
112
En las
Audiẽcias
Audiencias
del Perù, ſse lleuan en apelacion
los negocios tocantes a
las executorias que para
eſstas partes ſse deſspachan
en el Conſsejo de Indias,
exempla adducuntur.
-
113 Ioannes
Matiẽ
ço
Matienço
Regius
in Argentina Chancellaria
Senator laudatur, eius mores, & modus procedendi.
-
114 Decimusoctauus caſsus
Curiæ
, en las juſsticias ordinarias.
-
115 Iudices Pedanei, & qui invicis aſssistunt, non comprehenduntur ſsub prædicta regula.
-
116 Decimusnonus, en el Teniente de Corregidor, y Alcalde Ordinario.
-
117 Plures caſsus Curiæ ex mente legum de his
diſponentiũ
disponentium
,
licèt non ex verbis.
-
118 Vigeſsimus caſsus Curiæ in
Alguacello maiori, vel executore iuſstitiæ.
-
119 In Alguacellis minoribus
traditur diſstinctio.
-
130 Vigeſsimusprimus caſsus Curiæ eſst contra decuriones,
vulgo, Regidores, ò Ventiquatros.
-
131 Quod attinet ad Tribunos
plebis, vulgo, los Iurados,
erit arbitrarium, y en los
Seſsmeros donde no ay Iurados.
-
132 Vigeſsimusſsecundus caſsus
erit in tabellione Concilij ciuitatis, vulgo, el eſscriuano
de Cabildo, qui conueniri
poteſst in Curia Chancellariæ.
-
133 Quod procedit, etiamſsi ille
qui conuenerit tabellionem
del Cabildo, por caſso de
Corte,
ſsit decurio, quia potentior est tabellio.
-
134 De tabellionibus numerarijs fit diſstinctio.
-
135 Tabellionum aliquorum
mores.
-
136 Vigeſsimus tertius caſsus Curiæ procedit contra eos, qui
ſsunt de familia iudicis ordinarij.
-
137 Comprehenſsi ſsub numero
proximiori referuntur.
-
138 Lex qui iuriſsdictioni, ff. de
iuriſsd. omn. iud. adducitur,
& declaratur.
-
139 Eius inhibitio in ciuilibus
& criminalibus intellecta
contra Gregor. Lop.
-
140 Vigeſsimusquartus caſsus
Curiæ contra
Syndicũ
Syndicum
Reipublicæ, vulgo, el Mayordomo de la ciudad o villa.
-
141 Vigeſsimusquintus in Exactore tributorum, vulgo, el
Receptor del ſseruicio.
-
142 Vigeſsimusſsextus contra
Receptorem alcaualæ, vulgo, el Teſsorero.
-
143 Vigeſsimus ſseptimus in Ca
ſstellano alicuius fortalicij,
ſseu caſstelli.
-
144 Regium reſscriptum
exẽptionis
exemptionis
militaris, & eius inhibitionis.
-
145 Vigeſsimusoctauus caſsus
in cauſsis denegatæ iustitiæ.
-
146 Praxis proximioris numeri.
-
147 Auocatio cauſs
æ fieri poteſst, & ad Curiam trahi per
denegatam iuſstitiam ab in
feriori iudice, qui de ea cognoſscit.
-
148 Iudices priùs monendì,
antequam cauſs
æ ab eis auocentur.
-
149 Si conſstet ex teſstimonio actorum de nimia negligentia, & remiſssione ordinarij
iudicis, abſsque citatione poteſst fieri auocatio cauſs
æ à
dominis.
-
150 Declaratur reſsolutio domini Præ
ſsidis Couar. dicentis, Regios Auditores non
poſs
ſse auocare cauſsas ab inferioribus, vt procedat non
interueniente iuſsta cauſsa.
-
151 Negligentia inferioris,
quæ & qualis ſsufficiat, vt
ab eo auocetur cauſsa,
pẽdet
pendet
ex arbitrio dominorum de
Conſsilio, vel Chancellaria.
-
152 Regiæ Chancellariæ cognoſs
cunt de todos los pleytos
que ſson ſsobre caſsos de Corte, ex l. 11. tit. 5. lib. 2. Recop.
-
153 Regales Senatus, & Præ
toria Indiarum Occidentalium vtuntur eodem iure, quo Regia Valliſsoletana, & Granatenſsis Chancellaria.
-
154 Ordinationes ſsunt vnius
formæ, &
eædẽ
eædem
in qualibet
Audientia Indiarum.
-
155 Refertur ordinatio tertia, & eius littera.
-
156 Chancellariæ Prætoriales
quæ.
-
157 Diuerſsitas in forma, ordine, & pœna ſsecundæ ſsupplicationis quæ aliter eſst apud
nos, quàm ea quæ obſseruatur Valliſsoletano, & Granatenſsi Senatu.
-
158 Traditur forma & ordo
ſecũdæ
secundæ
ſsupplicationis apud
nos, & quantitas quæ requiritur.
-
159 Quantitas condemnationis, & non primæ petitionis
attenditur, vt locus ſsit ſsecundæ ſsupplicationi ex parte rei condemnati.
-
160 Reus abſsolutus, etiamſsi
abſsolutio ſsit maximæ
quã
titatis
quantitatis
, non tenetur præ
ſstare apud nos fideiiuſssionem,
ſsi actor ſsecundò ſsupplicet.
-
161 Secus in Regno Caſstellæ,
vbi ſseruandæ ſsunt l. 1. & 2.
& aliæ, tit. 20. lib. 4.
-
162 Lex 7. tit. 20. lib. 4. in finalibus verbis in Indiarum
Chancellarijs obſseruantur.
-
163 Cauſsa retenta, vel aliter
quomodocunque introducta in Regali Prætorio, &
Chancellaria,
ſsi no es por
nueua demanda, non ha
bet locum ſsupplicatio.
-
164 Verbum, ni en otra manera alguna, quid importet.
-
165 Quid autem ſsi per remiſs
ſsionem factam ab inferiori
cauſsa introducatur in Regali Chancellaria, an habeat locum ſsecunda ſsupplicatio, fit diſstinctio.
-
166 Quælibet cauſsa Fiſscalis in
Chancellaria debet intentari, vel in Conſsilio Regio.
-
167 Procurator Fiſscalis non
poteſst Fiſscum ſsuo proprio foro Regio priuare.
-
168 Fiſscus cauſsas alibi pendentes trahit ad ſsuos iudices.
-
169 Procurator Fiſscalis Regius non potest citari, nec
vocari coram alijs iudicibus, niſsi in Regia Chancellaria.
-
170 Et
quandó
quandoque
agunt, vel
defendunt cauſsas, ante los
oficiales Reales, ò juez mayor de difuntos.
-
171 An Rex poſssit audire de
gratia, non exiſstente gradu
ſsecundæ ſsupplicationis, &
quæ requirantur.
-
172 Cùm Rex audit de gratia, ſsi fuit per ſsententiam
eius prouiſsum, vt reſstitutio bonorum fieret, non extenditur contra tertium, in
|
quem fuerunt alienata.
-
173 Reſstitutio gratiæ in quo
differat à restitutione iuſstitiæ, remiſssiue.
-
174 Recurſsus ad ſsuperìorem
nunquã
nunquam
tollitur, & n. 179.
-
175 Regio reſscripto emiſs
ſso Regali Limenſsi Senatui eſst prouiſsum, vt
quomodocuḿ
quomodocumque
proceſs
ſsus, & cauſs
æ ad Con
ſsilium deferantur, partes
citentur.
-
176 Tenor dicti reſscripti, & epi
ſstolæ Regiæ.
-
177 In omnibus Chancellarijs
Indiarum ſseruandum quod
Limenſsi fuit reſscriptum in
prædicto caſsu.
-
178
Né
Neque
per illud eſst aliquid
innouatum, quod attinet ad
ſsecundam ſsupplicationem
præter
quã
quam
quoad citationem faciendam partibus.
-
179 Quamuis non ſsit locus appellationi, vel ſsupplicationi, locum habet recurſsus ad
Principem.
-
180 Auctoritas ſsuperioris
ſsemper excepta.
-
181 Per leges nouiores eſst data
forma audiendi à Rege in
cauſsis ſsecundæ ſsupplicationis.
-
182 Parti quæ ſsententiam habuit reuiſsionis in Chancel
laria eſst ius acquiſsitum, ſsi
ex aliqua cauſsa non ſsit locus ſsecundæ ſsupplicationi.
-
183 Reuiſsionum materia per
Tuſschum bene explanata.
-
184 Vt Princeps aliquam
litẽ
litem
reuideri mandet, requiritur cauſsa ſsufficiens, vel probabilis, & veroſsimilis, aliàs
peccat mortaliter, ſseu ei con
ſsilium præ
ſstantes.
-
185 Princeps ſsiue Eccleſsiaſsticus, vel ſs
æcularis, peccat
mortaliter,
quãdo
quando
ſsine cauſsa
derogat iuri poſsitiuo, maximè ſsi eſst tertij præiudicium.
-
186 Princeps poteſst tollere, &
mutare ea quæ ſsunt iuris ciuilis per aliam ſscilicet
legẽ
legem
.
-
187 Declaratur an in tertij
præiudicium.
-
188 Declaratur l. 4. tit. 24. p. 3.
& eius effectus, & limitatio.
-
189 Cauſs
æ legitimæ adducuntur notabiliter, vt reuiſsionem noſster inuictiſssimus
Rex poſssit cum iuſstificatione concedere.
-
190 Quando non adeſst gradus
ſsecundæ ſsupplicationis, ſsolet
dari Regium reſscriptum,
vt per duas, tres, vel quatuor aulas cauſsa videatur
in Chancellaria.
-
191 Eadem praxi vtuntur Vicerreges Piruani, & ordenare ſsolent, quod lites aliquæ
arduæ videantur per duas
aulas Chancellariæ Limen
ſsis.
-
192 Vigeſsimus nonus caſsus Curiæ est in cauſsis Fiſscalibus, quædam verò reſseruatæ Comitibus ſsacrarum largitionum, vulgo, El Conſsejo de Hazienda.
-
193 In Indiarum Occident alium Chancellarijs omnes
cauſs
æ Fiſscales indiſstinctæ
in eis peraguntur.
-
194 Trigeſsimus caſsus Curiæ
eſst pro exigendo ſsalario
tabellionũ
tabellionum
, vulgo, eſscriuanos
de Camara, y Relatores de
la miſsma Audiencia.
-
195 Trigeſsimusprimus in ſsalario Aduocatorum, & Procuratorum, & in Receptoribus,
cæteriſ
́
cæterique
officialibus
eiuſsdem Chancellariæ, &
redditur ratio.
-
196 Si ſsalarium
annuũ
annuum
conſstitutum ſsit, vel lis aliter ventilata in Chancellaria, ibi
poteſst peti
ſalariũ
salarium
ab Aduocato in eadem.
-
197 Secus verò ſsi ſsalarium
nõ
non
fuerit annuum, nec lis ad
Chancellariam deuoluta,
nec in ea proſsecuta, quia
ceſs
ſsat continentia cauſs
æ.
-
198 Extende prædicta ad Suprema Regia Conſsilia, coram quibus Aduocati operas ſsuas aduocando præ
ſstant, & in aula cauſsarum
criminalium.
-
199 Caſsus Curiæ Reales, hoc
est, ex natura rei, ſsuper qua
litigatur.
-
200 Trigeſsimusſsecundus eſst in
feudo.
-
201
Cõmendæ
Commendæ
Indorum qualiter dentur commendatatarijs, & earum ſsucceſssio.
-
202 Refertur ordinatio de Malinas, & eius declarationes.
-
203 Vbi reſseruatæ ſsunt cauſs
æ,
non est locus præuentioni
coram alio iudice, quia fit
præiudicium iuriſsdictioni.
-
204 Vbi adest iuriſsdictio priuatiua nihil operatur conſsen
ſsus partium, vt in alium iudicem prorrogatio eius fiat.
-
205 Refertur declaratio vltima ordinationis de Malinas, lata anno 1610.
-
206 Computatio mille ducatorum ad dictam ordinationem, & declarationem debet fieri, por la taſs
ſsa, y no
por crecimiento de eſspecies: quod explicatur.
-
207 Trigeſsimus quartus caſsus
Curiæ eſst ſsuper interpretatione Regij priuilegij à Rege conceſssi, qui ſsolus de eius
interpretatione iudicat.
-
208 Ad quæ Regia Conſsilia eſst
recurrendum ſsuper priuilegij interpretatione.
-
209 Trigeſsimusquintus notabilis caſsus Curiæ Realis (
ſse
moto priuilegio actoris, vel
potentia rei) erit, ſsi cauſsa ſsit
magni momenti.
-
210 Explicatur celebris lex 4.
tit. 1. lib. 3. Recop.
-
211 Lex prædicta extenditur
in ſsua ſsecunda parte,
eiuſ
́
eiusque
deciſsio ad quamlibet
Regiã
Regiam
Chancellariam.
-
212 Traduntur fundamenta
vniformitatis, diſspoſsitionis,
comprehenſsionis ex identitate, & rationis militantis,
etiamſsi ſsit correctoria.
-
213 Cauſs
æ magnæ maiores iudices requirunt.
-
214
Si el caſso fuere de grande
importancia, erit caſsus Curiæ, exempla traduntur.
-
215 Quando est caſsus Curiæ,
& pro tali declaratur,
ſsiendo de grande
importãcia
importancia
,
partes grauantur in his,
quæ hîc referuntur.
-
216 Caſsus trigeſsimusſsextus
Curiæ eſst,
ſsobre bienes de
mayorazgos y vinculados,
& qualiter hoc eſst
intelligẽ
dum
intelligendum
.
-
217 Intellige ſsi maioratus, &
eius bona ſsint qualitatis, &
quantitatis magnæ
-
218 Si autem petantur bona
maioratus à ſsingulari poſs
ſseſs
ſsore, qui ea detinet titulo
emptionis, vel alienationis,
an poſssit per caſsum Curiæ peti, diſstinguitur, vt in præcedenti caſsu.
-
219 Trigeſsimusſseptimus caſsus
Curiæ erit,
ſsobre vaſs
ſsallos.
-
220 Trigeſsimusoctauus,
ſsobre
fortaleza.
-
221 Trigeſsimusnonus,
ſsobre
muerte o heridas de algun
Cauallero.
-
222 Quadrageſsimus,
ſsobre la
paga de tributos que ſse piden a Indios encomendados,
& qualiter.
-
223 Celus & deſsiderium
fauẽ
di
fauendi
Indos procedit ex tribus
cauſsis hîc relatis.
-
224 Decem alij caſsus Curia
referũtur
referuntur
ex Andræa Gail
obſseruatione 1. libr. 1. quorum plures apud nos non
extant.
-
225 De cauſsis pignorationum,
& priuilegiorum Principis
|
Rex cognoſscit in eius Con
ſsilio.
-
226 Vbi eſst iuriſsdictio priuatiua, non habet locum Curiæ
caſsus.
-
227 Stylus declarandi caſsum
Curiæ in ciuilibus & criminalibus.
-
228 A declaratione caſsus Curiæ habet locum ſsupplicatio, ſsi interponatur à parte
conuenta.
Loading...