-
Carrasco del Saz: Tractatvs De Casibvs Cvriae.. Madrid : González, 1630.
[i]r - [64]v
SVMMARIVM.
-
1
V
ERBA
Legis tertia,
& legis 19. tit. 21. lib. 4.
Recop. in fine referuntur.
-
2 Statutum tollens appellationem ab executione non
cenſsetur illam ſsuſstuliſs
ſse, ſsi
appelletur ad Sedem Apostolicam, vel ad Regem.
-
3 In vna eadem ſsententia
poteſst
pronũciari
pronunciari
, vt fiat addictio, y pago a la parte,
&
ad probationem in via ordinaria partes recipi.
-
4 Vera praxis & reſsolutio
ex mente prædictarum legum, vt non audiatur reus
appellans, contra quem lata
fuit ſsententia de trance y
remate, quouſsque ſsoluat.
-
5 Et eo caſsu non debet appellatio habere efectum, necdum ſsuſspenſsiuum, ſsed nec
etiam deuolutiuum.
-
6 Statutum tollens appellationem intelligi debet quoad vtrumquè effectum, numero proximiori relatum.
-
7 Appellatione prohibita
cẽ
ſetur
censetur
prohibitam eſs
ſse tam
reſspectu executionis, quam
deuolutionis.
-
8 Referuntur authores tenentes, reum, contra quem
lata eſst
ſentẽtia
sententia
addictionis,
non eſs
ſse audiendum, etiam
quoad effectum deuoluti
vnum quouſsquè ſsoluat.
-
9 Exemplum maximè
quã
titatis
quantitatis
refertur, in quo non
fuit auditus reus debitor,
quouſsquè ſsoluit.
-
10 Si in lege, vel ſstatuto appellatio tollitur, intelligitur
de quacumquè.
-
11 Contrariæ partis reſsolutio, & per dictas leges
|
& 19. tit. 21. libro 4. ſsolummodo ſsublatum fuiſs
ſse effectum ſsuſspenſsiuum,
quouſ
́
quousque
ſsolutio fiat, non verò deuolutiuum.
-
12 Authores huius ſsecundæ
partis referuntur.
-
13 A mandato de exequendo, habet locum appellatio,
quoad effectum
deuolutiuũ
deuolutiuum
.
-
14 Praxis obſseruanda,
quã
do
quando
tale mandatum reuocatur in Chancellaria, & de
reuocatione primæ ſsententiæ
, en que ſse declarò no auer lugar el remate, y ſse
mã
da
manda
hazer por el ſsuperior.
-
15 Statutum, vel lex tollens
appellationem, odioſsum
eſst.
-
16 Nec per hoc quod tollat
appellationẽ
appellationem
, cenſsetur prohibere recurſsum ad
ſuperiorẽ
superiorem
pro conſsequenda iustitia.
-
17 effectus deuolutiuus appellationis nunquam cenſsetur excluſsus.
-
18 Prioris partis constituitur concluſsio, hoc est,
tã
tam
ſsuſs
penſsiuum, quàm
deuolutiuũ
deuolutiuum
, ſsublatum eſs
ſse
quouſ
́
quousque
ſsolutio fiat virtute ſsententiæ
addictionis.
-
19 Nec reſstitutionem integram impedit adimplemen
tum dictæ ſsententiæ
de remate.
-
20 Diſstinctio circa implorationem reſstitutionis, pendente executione, vel poſst
dictã
dictam
ſsententiam.
-
21 Si malitioſse, calumnioſsequè reſstitutio petitur, vel altiorem requirit indaginem,
no admittitur contra executionem.
-
22 Lata ſsententia de remate, restitutio in integrum
eius adimplementum non
tollit.
-
23 Quando verba legis ſsunt
inculcata, & prægnantia, etiam reſstitutio in integrum
tollitur per eam.
-
24 Limitatio prima ad præ
dictam concluſsionem, vt
non procedat, ſsi ex actorum
inſspectione notoria reſsultet
iniuſstitia.
-
25 Sententia lata in poſs
ſseſs
ſs
ſsorio non eſst exequenda, ſsi
est notoriè iniuſsta.
-
26 Prohibita appellatione
nunquam cenſsetur ſsublata, ſsi ex actis de notoria iniustitia conſstet.
-
27 In omnibus caſsibus, in
quibus
nõ
non
appellatur, appellari poteſst, ſsi ſsententia eſst notoriè iniusta.
-
28 Abuſsus & exceſs
ſsus aliquorum iudicum, propter
capiẽdas
capiendas
decimas
executionũ
executionum
.
-
29 Notoria iniuſstitia reddit
ſsententiam nullam.
-
30 Verba & distinctio Roberti Marantæ optima, & ad
propoſitũ
propositum
cõducẽs
conducens
, refertur.
-
31 Sententia continens notoriam
iniustitiã
iniustitiam
, eſst ipſso iure
nulla, reſscinditur
autẽ
autem
per
appellationem, ſsi ſsit contra
ius litigatoris.
-
32 Praxis prædictæ reſsolutionis, quando por el executado, dada
cõtra
contra
el ſsentencia
de remate, ſse pide ſse vea la
cauſsa de los miſsmos autos,
alegando auer ſsido notoriamente agrauiado.
-
33
Sentẽtia
Sententia
quomodo ſsit formanda prædicto caſsu â dominis de Conſsilio, vel Chancellaria, & quando debent
ſsuperſsedêre, y declarar no
auer lugar de ſser el deudor
oîdo, haſsta auer pagado.
-
34 Ardua, & vtilis quæstio,
an reus carceratus debeat
audiri lata
cõtra
contra
eũ
eum
ſsententia de remate,
antequã
antequam
ſsoluat, & ea adimpleatur.
-
35 Reſsoluitur affirmatiuè ex
deciſsione Neapolitana Antonij Capicij, & est ſsecun
da limitatio præcedentium.
-
36 In caſsu carcerationis rei
debitoris non ſsolum auditur contra ſsententiam de
remate ex eiſsdem actis, ſsed
etiam ex nouis probationibus.
-
37 Non tamen per hoc ſsuſspenditur executio ſsententiæ
de
remate.
-
38 Sublimitatur prædicta
declaratio, vt non procedat,
quando debitor non eſst in
carcere, nec obſseruatur eius
cuſstodia.
-
39 Fraudes Commentarien
ſsium, & difficultas remedij.
-
40 Affectata non releuant,
& minus doloſsa.
-
41 Nobilis mulier, minor vigintiquinque annis, & alij
qui non poſs
ſsunt carcerari
pro debito ciuili, an ſsint audiendi appellantes à ſsententia de remate, reſsoluitur affirmatiuè.
-
42 Limitatio tertia, vt vtrumque effectum ſsuſspenſsiuum, & deuolutiuum, habeat, appellatio, vel nullitas propoſsita, contra ſsententiam de remate, eius executionem impediat, quando eſst ex defectu iuriſsdictionis.
-
43 Illatio vtilis in nostro
caſsu, vt ſsi à Iudice, vel quolibet executore fuerit exceſs
ſsum contra formam, & ordinem legis 20. tit. 21. lib. 4.
Recopil. ſsententia ſsit nulla,
eiuſ
́
eiusque
oppoſsitio impediat
e
xecutionẽ
execu
tionem
, &
adimplemẽtũ
adimplementum
.
-
44 Quarta limitatio de appellationibus propoſsitis à
tertijs oppoſsitoribus.
-
45
Nõ
Non
eſst
admittẽdus
admittendus
tertius
oppoſsitor, quoties oppoſsitio
malitioſsa & calumnioſsa eſst.
Loading...