ECcleſsiaſstici iudices poſs ſsunt imponere pœ nam exilij, vt probatur in c. j. de calũ calum . & in c. pe. de pœ. & in c. Hi qui. iij. q. iiij. & in c. Cum beatus. xlv. diſst. Et notãt notant doct. in c. Cum nõ non ab | homine. de iudi. licet ibi Ant. nitatur colligere arg. ex illo tex. quòd eccleſsia nõ non habet pœnã pœnam exilij, cui in hoc aduerſsatur Barb. ibi, in col. vj. verſs. Et dicit hoc. Vbi namq; namque pœna certa nõ non eſst impoſsita à iure, & delictum quod venit puniendũ puniendum in clerico, videtur quodammodo cohærere alicui loco, prudẽter prudenter ſse habent iudices eccleſsiaſstici, ſsi delinquẽtibus delinquentibus clericis pœnam inferant exilij. Sicut enim occaſsio delinquendi facilè præcipitat etiã etiam eos qui aliquam virtutis curã curam habere ſsolent, ſsic eadẽ eadem occaſsione ſsublata facilius eſst à difficili & aſsperrima vitiorum ſsemita, ad amœniſsimã amœniſsimam virtutis viã viam reuocari. Quod bene cõprobant comprobant verba illa ſsingularia ſsanctiſssimi Hiſspaniæ noſstræ doctoris clariſssimi lfidori, inſsigníſsque vrbis Hiſpaleñ Hispalen . Præ ſsulis pręfulgidi, quę Gratianus intexuit in c. Valet. lxxxj. diſst. Valet (inquit ille) interdum conuerſsis pro ſsalute animæ ſsuæ mutatio loci. Plerũq; Plerumque enim dum mutatur locus, mutatur mentis affectus. Congruũ Congruum eſst ergo & inde etiã etiam corporaliter euelli, vbi quiſq; quisque illecebris de ſseruiuit. Nam locus vbi quiſq; quidque prauè vixerit, in aſspectu mentis apponit, quod ſs æpe ibi cogitauit vel geſs ſsit. Aduertat tamen in hac materia epiſscopus vel eius vicarius, quòd poſstquàm clericus propter crimẽ crimen eſst dãnatus damnatus ad pœnã pœnam exilij legitima cauſsa, & probatione ſsubſsiſstente, non poteſst ab exilio reuocari, & ſsic non poterit clericum exilio damnatũ damnatum rebannire. ita notat Præpo. arg. tex. ibi in c. In primis. ij. q. j. Ratio eſst ſecundũ ſecundum eum, quia ex quo legitimè eſst miſs ſsus in exiliũ exilium , inferior non poteſst ſsuper iſstis gratiã gratiam facere: vt habetur in c. Cum t. de re. iudi. Facit etiam text. in l. Relegati. ff. de pœn. Ex quo ibi not. Bar. quòd miſs ſso in exiliũ exilium ſsolus princeps & non alius poteſst dare li| centiam veniendi, & quòd reuertatur, quẽ quem vide vlterius etiam dicentẽ dicentem quòd quilibet iudex poteſst dare licentiam exuli reuertendi ex iuſsta cauſsa: quod eſst notandum in noſstro propoſsito, quia per hoc videtur quòd epiſscopus vel eius vicarius poſs ſset idem facere ex cauſsa iuſsta. Si tamen clericus eſs ſset de facto in exilium miſs ſsus, tunc bene poteſst per eundem iudicem reuocari ſsecundum Præpo. vbi ſsuprà, arg. tex. & quæ ibi notat Bal. in c. Ab excommunicato, de reſscript. Idem Bal. & Iaſs. in l. Si pacto quo pœnam. C. de pact. de quo ego latius ſscripſsi in meis doctrinis magiſstralibus, in doctrina incipienti, factum de facto.