REcipiens ordines ab eo quem ſscit ſsimoniacum, non recipit executionem, cùm ordinator non habeat, nec etiam ſsi ignoranter, niſsi diſspenſsetur cum eo. ita dicit gloſs. in capitu. Per tuas. lo ij. de ſsimo. in gloſs. fina. in fine. Et notar Ho ſstien. in ſsumma, de tempo. ordin. §. A quo, verſsicul. Quid ſsi epiſscopum. & tenent etiam Angelus & Sylueſst. in ſsuis ſsummis, in verbo, irregularitas, in verſsi. Septimò quæritur. Tu verò vide notabilem diſstinctionem, quam facit Præpo. in capit. Statuimus. lo j. | in fin. prima quæ ſstione prima, vbi ſsecundum eum multùm refert, an quis ordinetur à ſsimoniaco tolerato, quia tunc non eſst quod imputetur illi, quia licet ſsciat eum ſsimoniacum, debet ſsacramenta ab eo recipere, niſsi eſs ſset notorium, vel teſstibus hoc poſs ſset probari. An à ſsimoniaco præciſso, quia ſsi ignoranter ex pietate eccleſsiæ habetur rata. Si ſscienter & ſspontaneè, irrita eſst eius ordinatio. Si coactè, reus erit vſsurpatæ dignitatis, ſsi intra menſsem cùm poterit, ad eccleſsiam non redierit. Et vide Hoſstien. in dicto §. A quo. tenentem, quòd ſsi credo vel ſscio Epiſscopum ſsimoniacum, non in ſsuo ordine, ſsed in collatione ordinis, ſseu beneſsiciorum, ſsi poſs ſsum obtinere quòd ab alio ordiner, hoc debeo facere, alioquin quamdiu toleratur ab eccleſsia, & eſst occultus, ſsecurè recipio ſsi compellat me non obſstante, conſscientia repugnante.