EXcommunicatus maiori excommunicatione, vel interdictus, aut ſsuſspenſsus ab homine, diuina officia celebrans in ordine ſsuo degradandus eſst. Hanc conclu ſsionem ponit Hoſstien. in ſsua ſsumma, in tit. de cleri. excom. miniſst. in col. j. allegando text. in cap. Latores, eodem titu. ex quo text. ibi Abb. in ij. nota. colligit argumentum, quòd omne crimen inducens irregularitatem eſst depoſsitione dignum, de quo ſse remittit ad notata in capitu. Cum non ab homine, & in cap. At ſsi clerici. de iudi. Suſspenſsi verò à canone, puta minori excommunicatione nodati, vel ſsuſspen ſsi à beneſsiciis, & non ab officiis celebrantes non incurrunt irregularitatem, etſsi grauiter delinquant. Idem Hoſstien. vbi ſsuprà, columna ſsecunda. Et quia ſsuſspenſsio ſse habet multipliciter, vide bonam diſstinctionem Abb. in cap. fina. de cle. excom. depo. miniſs. Ex qua colliges quando ſsuſspenſsus celebrans ſsit irregularis, vel non. Et vide etiam Archi. Floren. in iij. parte, titu. xxviij. cap. j. in §. j. vbi hoc bene examinat. Et nota quòd licet irregularitas cõtrahatur contrahatur in caſsibus ipſso iure, tamen pœna depoſsitionis qua punitur | irregularis infligitur per ſsententiam, vt notat Ioan. And. in cap. iij. de cleri. excommunica. miniſs. quem ſsequitur Turrecrema. in capit. Si quis epiſscopus. xj. quæ ſstione tertia.