Usurarij.

Uſsurarij.

Capvt lxxxii.

P raemisso prius quæ ſsit vſsura, & quando committatur, quod latius digeritur in ordinariis titulis ac tractatibus huius materiæ. {Clericis fuit inhibitũ inhibitum fœnerari & vſsuras accipare in cõcilio concilio Laodicenſsi in Canone v. vbi tamen nulla pœna ob id imponitur. idem etiam fuit prohibitum in Concilio Carthaginenſsi primo, in Canone xiij. Et ſsicut clericis non licet exercere fœnus ſsuo nomine, ita neq; neque alieno, vt in c. Sicut non ſsuo. xlvij. diſstin. vbi vi. in cap. Non licet. Relatum Concilium Laodicenſse, de quo ſsuprà.} Prima ſse offert pœnarum clerici vſsurarij, quòd eſst infamis ipſso iure. hoc dicit probari Panor. ex text. ibi, in cap. Inter dilectos. in iij. not. de exceſs. prælat. Allegat text. cum gloſs. in l. Improbum fœ nus. C. {ex quib. cau. infam. irroga.} Et in §. Porrò. iij. quæ ſst. vij. Idem ſscripſserat Bald. in d. l. Improbum. qui etiam dicit quòd adhuc poſst reſtitutionẽ restitutionem vſsurarum, & peractam pœnitentiam ſsunt infames ad teſstimonia & dignitates, & hoc præcipit mente teneri. Hinc eſst quòd vſsurarius repellitur ab obtinendo beneficio, vt notat gloſs. in c. Prætereà. de vſsur. & Abb. in d. c. Inter dilectos. in ij. col. diſspenſsat tamen epiſscopus, vt ibi per eum circa beneficiũ beneficium , cum illo qui ſse correxerit. Subeſst etiam vſsurariis cleri| cis alia pœna, videlicet quòd ab officio & beneficio ſsuſspenduntur, vt ſstatuit text. in c. Præterea. de vſsu, quoto autem tempore ſsuſspendantur, cùm text. non aperiat, videtur arbitrio iudicid relictum. ſsed text. in c. j. eo. tit. dicit quòd ſsi clericus deteſstandis vſsurarum lucris inſsiſstat, eccleſsiaſstici officij periculum patiatur. ex quibus verbis Abb. ibi in vltimo not. colligit, quòd clericus vſsurarius debet deponi ab officio eccleſsiaſstico, non tamen meminit d. c. Præterea. qui ſsuſspenſsionis tantùm pœnam imponit. Alexand. inſsuper in conſsil. lxxij. in j. volu. dicit quòd clericus vſsurarius venit deponendus, & neminem Doctorum refert, ſsed allegat iura in d. c. Præterea. & c. Inter dilectos. quorum nullo id probatur, cui vix parcendum cenſseo, & ſsi ſsolùm Cæ ſsarei iuris culturæ vacauerit. Hoſstien. tamen (qui breuibus verbis plura dubia aliquando decidit, quæ tãdem tandem moderniores ipſsi verborum phalera ac garrulitate laxarunt) in ſsumma de vſsur. §. fin. verſsi. Alia à Iudice, vnica ferè linea, ordinem dictarũ dictarum pœnarum ſscripſsit, Ait enim, Vſsurarius clericus ab officio beneficiòq; beneficioque ſsuſspenditur, & ſsi nec adhuc deſsiſstat, degradãdus degradandus eſst, vt in dict. cap. j. & xiiij. quæ ſst. iiij. cap. Canonum. & cap. Quoniam. & cap. Si quis oblitus. Itaque ſsi clericus deſsiſstat à crimine vſurarũ vſurarum degradationis pœ nam euadit, & ſsic intelligit dicta iura, pro quo etiã etiam refert Gofred. Et hunc intellectum bene ſsuſstinet litera d. c. j. dum dicit, inſsiſstat. {Facit etiam text. in c. Epiſscopus. xlvij. diſstin.} Stat ergo ex præmiſssis practica pro iudicibus, vt primò à ſsuſspenſsione incipiant contra vſsurarium clericum. Demũ Demum eo ſse non corrigente procedatur ad degradationem cõtra contra il| lum. {Et ſsic etiam intelligi poteſst Concilium Elibertinum in Canone xx. qui clericum vſurariũ vſurarium ſstatuit degradari per hæc verba: Si quis clericorũ clericorum detectus fuerit vſsuras accipere, placuit degradari, & abſstinere: quod eſst relatum in c. Si quis. xlvij. diſstin. vide prętereà vndecim pœnas manifeſstorum vſsurariorum quas ponit Sylueſst. in verbo vſsura. lo ix. in §. Quarto quæritur.}
Loading...