SAcroſsancta {illa Calcedonẽ ſis Calcedonensis Synodus, in Canone iij. Clericos miſsceri ſsecularibus procurationibus prohibuit, niſsi fortè qui legibus ad minorum tutelas, ſsiue curationes inexcuſsabiles attrahuntur, aut quibus ipſsius ciuitatis Epiſscopus eccleſsiaſsticarum rerum commiſserit gubernacula, vel orphanorũ orphanorum , aut vidua| rum, quæ indefeſs ſsa ſsunt, aut earum perſsonarum, quę maximè eccleſsiaſstico indigent adminiculo. Tranſs greſs ſsori autem nullam aliam pœnam irrogat, niſsi quòd correptioni eccleſsiaſsticæ ſsubiaceat. Conciliũ Concilium præterea Carthaginenſse tertium eos eſs ſse procuratores, ſsimpliciter prohibuit Cano. xv. Poſstea verò Alexan. iij. in concilio Lateraũ Lateran . inhibuit clericis procurationes villarum exercere, pœna contrafacienti po ſsita, quòd ab eccleſsiaſstico miniſsterio fiat alienus. Vnde colligitur, quod} clericus generalis procurator deponendus eſst, vt in cap. Sed nec. ne cle. vel mona. Et licet ille tex. ſsimpliciter prohibeat clericis procurationes: Inno. tamen quem ibi ſsequitur Abb. intelligit de procuratione generali, quaſsi ſsentiat, quòd poſssit clericus vnum negotium procurare etiam laici: quod latius ſsequitur idem Abb. in cap. ij. eod. tit. dummodo clericus non ſsuſscipiat illud negotium ex cupiditate, quia tunc nec vnum negotium licet clerico procurare, ſsecundum eum. Et ſsic intelligit ſsententiam Collectarij in locis per eum relatis, quæ aduer ſsabatur doctrinæ Inno. {Intellige etiam dummodo illud vnum negotium non ita multũ multum ſsit arduum ac diffuſsum quòd haberet diſstrahere clericũ clericum ſsicut multa negotia vt tenet Philip. in cap. ij. de iudi. colum. ij. nume. 4. & dixi ſsuprà in cap. 52.} quantum verò ad pœnam depoſsitionis, de qua hîc vide quod dicam in capitu. ſsequen.