Falſsi testimonij rei.

Capvt lxxxvii.

PResbyter aut diaconus dicẽs dicens falſsum te ſstimonium ab officij honore depoſsitus in monaſsterium detrudatur. Ita cenſsuit Concilium Agathenſse, vt Gratianus tradit in cap. Si epiſscopus. l. diſstin. vbi vide Præpo. intelligentem illum text. quando clericus eſst de hoc crimine directè accuſsatus & conuictus, vel in iure confeſs ſsus: ſsecus autem ſsi non conſstat de illo via directa, ſsed incidenter, videlicet quando contra clericũ clericum in teſtẽ testem productũ productum probatur exceptio falſsitatis, quia tũc tunc non debet deponi, nec etiã etiam propter hoc infamari, ſsed tantũ tantum repelli à teſstimonio. & vide Hoſsti. in ſsumma, de accuſs. in §. Quis ſsit effectus. ver. Et gra| tia exempli, vbi hoc crimen falſsi teſstimonij commemorat inter crimina capitalia, quæ inducunt depoſsitionem: & hoc procedit ſsiue in ciuili, ſseu criminali cauſsa clericus dicat falſsum teſstimonium ſsecundum Cardi de Turre cremata poſst Hugo. in c. Presbyter, Diaconi. v. quæ ſst. vj. qui tex. eſst §. c. Qui iuxta. eiuſ dẽ eiusdem cauſs æ & quæ ſstionis: quod etiã etiam voluit Archi. ibi. Ego verò in hoc articulo maximè conſiderandũ conſiderandum cen ſseo qualitatẽ qualitatem cauſs æ, in qua clericus falſsum teſstimonium dixit: grauius enim eſst puniendus clericus qui in cauſsa criminali falſsum teſstimonium dixit, quàm qui in ciuili, & in ipſsis criminalibus cauſsis grauius ſsi damnũ damnum fuit ſsubſsequutum ex ſsuo teſstimonio, quàm ſsi non, conſsiderata qualitate damni vel iniuriæ illius contra quẽ quem depoſsuit. In his præterea regnis, quibus ex lege eorum imponi debet teſsti falſsum deponenti eadem pœna, quæ imponeretur accuſsato, ſsi verum eſs ſset delictum de quo impetitur. Multùm debent Iudices eccleſsiaſstici aduertere, quòd grauius quàm alibi punire debent clericos in hoc delinquentes, cùm videant tam grauiter puniri laicos in ſsimilibus, & iſstud delictum graue ſsit in oculis populorum huius regni. Quando autem clericus dixit falſsum teſstimonium coram iudice ſseculari, verior & communior opinio eſst quòd non poſssit puniri per eum , neq; neque principaliter, neq; neque incidenter, vt voluit Hoſsti. cuius opinionem tenet Anto. poſst Innoc. & Ioan. And. in cap. Verum. de for. compe. vbi vide Barba. col. x. cum duabus ſseq. & Ioan. Andr. in cap. At ſsi clerici. de iudi. & communiter canoniſstæ in c. Dilectus filius. de pœn. & in c. ij. de cri. fal. vbi per Ana. poſst alios. & hanc opinionem ſsequitur Matth. de Affict. in deci. Nea| politanis, deci. ccxxx. incip. fuit per relatorem.
Loading...