Séque de ſsuis criminibus gloriantes.

Capvt cxi.

QVoniam {ſsecundum Iſsidorum in lib. ij. de ſsummo bono cap. xxxix. Ad comparationem mali fit deterius, quando non ſsolùm flagitia committuntur, ſsed etiam de ipſsis flagitiis vanitate laudis perditi extolluntur. Quid enim peius eſst, quàm in flagitiis miſseros gaudere, de quibus iam debent copioſsius deplorare? ideo meritò clericus qui de ſsuo} crimine gloriatur ſuſpẽ di suspendi debet ab officio & beneficio. ita diſsponit text. in c. Quàm ſsit. de exceſs. præla. Et licet Abb. ibi diſscedat à ſsummario illius tex. in quo Ioan. And. poſst glo. ibi videtur ponderare ſscandalum quod fuit ortum propter gloriationem illius clerici, & dicat ſequẽdo sequendo Inno. quòd ibi ille clericus fuit punitus tanquã tanquam maledicus detractor & leuis, & quòd quodlibet illorum ſsufficeret ad imponendam illam pœnam. Ego tamen ſsemper crederẽ crederem conſsiderandam eſs ſse qualitatem à iudicibus illius delicti de quo gloriatur, locum, vbi, & perſsonas corã coram quibus gloriatus eſst. Et an ex illa gloriatione reſsultet præiudicium alterius honori vel famæ, vt ſsic ſecundũ ſecundum hoc mitius vel acrius puniatur. Quis enim dubitat lõgè longè aliter puniendũ puniendum eſs ſse clericũ clericum qui furtũ furtum feciſs ſse gloriatur, quàm qui adulteriũ adulterium vel inceſtũ incestum , & qui adulteriũ adulterium ſsimpliciter feciſs ſse ſse iactat, | quàm qui illud cum perſsona certa quam nominat cõ miſiſ ſe commisisse dicit, qui publicè, quàm qui occultè, qui iocosè & inter amicos, quàm qui in rebus ſseriis & inter extraneos? Prætereà in ſsimilibus delictis clericorum mea ſsententia iudices aduertere debẽt debent , vt non ſsolùm tales clerici pœnas iactantiæ ſuſtineãt ſuſtineant , ſsed etiam illorum famæ quibus detractum eſst conſsulatur. Et ex hac ſsumpta occaſsione poſs ſset quæri, An clerico glorianti ſse adulterium commiſsiſs ſse cum certa muliere, vel quid aliud perpetraſs ſse, ex quo iniuria alteri perſsonæ irrogaretur, poſs ſset ad petitionẽ petitionem ſseu querelam illius imponi pœna (cùm aliter verum eſs ſse non conſstet) vt coram eiſsdem perſsonis vel aliis dicat illud à ſse dictum falſsum eſs ſse, & nunquàm accidiſs ſse. Quæ quæ ſstio deciſsa videtur per ea quæ ſsuprà notauimus in verbo maledici.
Loading...