CVm enim non paſssim, nec pro quocunque leui crimine deceat clericum in carcerem trudi, tum propter ſsui ordinis dignitatem, tum etiam, quia in eis non ſsic facilè fuga timeri ſsolet, ideo honeſstius eſst ( dũ dum aliud non ſsuadet criminum grauitas) perſsonaliter citari cos, cùm hoc in criminalibus iura permittant, vt in c. j. de iudi. in vj. qua quidem citatione perſsonali prudentes vti ſolẽt ſolent , & poſs ſsunt iudices eccleſsiaſstici quoties expenſsas ac itineris laborem ac moram in tribunalis loco faciendam in pœnam delicti clericis intendunt inferre. Sunt enim aliqua flagitia quæ ſsatis tali pœna purgantur: & quia Ioan. And. & Philip. placet in d. c. j. citationem perſsonalem non valere, non expreſs ſsa cauſsa, ſsiue ordinarius ſsit iudex, ſsiue delegatus. Cauti debent eſs ſse iudices vt cauſsam in citatione de ſscribant, ne citatis præbeant iuſstam cauſsam appellandi, quam crederem ſsufficere generaliter exprimere, videlicet compareas ſsuper quadam criminali ca ſsa de qua inculparis reſsponſsurus, abſq; absque eo quòd delictum in citatione narretur. Aduerte tamen quòd Innocen. in dicto capitu. j. quem ſsequitur Phil. ibi, voluit quòd in illis tantùm caſsibus in quibus non admittitur procurator, poſssit quis compelli ad cõ parendum comparendum perſsonaliter, & non indiſstinctè in omni | culpa criminali, ex quo videtur nimis reſstringere facultatem citandi perſsonaliter clericos, quia ſsecundum iſstam doctrinam rarò aut nunquam expediet aut licebit talem citationem facere: quia ſsi tale crimen eſst in quo iura non admittunt procuratorem, cùm illud pro graui reputetur, tunc magis expediet capere quàm citare clericum. Cùm verò procurator admittitur, tunc non licet facere citationem perſsonalem, & ſsic erit ſsuperuacaneum conſsilium perſsonaliter citandi. Sed licet prædictorum doctorum ſsententia ſsit vera, videlicet quòd in cauſsa qua quis poteſst per procuratorem litigare non cogatur ad comparendum perſsonaliter. Crederem tamẽ tamen quòd liceat iudici eccleſsiaſstico ſsaltem ex officio procedenti in quacunque cauſsa criminali cùm prætendit clerici correctionem, cogere eum ad perſsonaliter comparendum, vt illi aut verbalem correctionem faciat, aut aliam ſsalubrem pœnitentiam imponat, iuxta qualitatem exceſs ſsus, neque ex hoc grauamen aliquod ſsibi inferri prætendere poſssit: licet cauſsa eſs ſset talis in qua ipſse per procuratorem poſs ſset litigare. Non enim hi ſsce iuris ſsubtilitatibus arbitror eſs ſse ſsubtrahendam ſsuperioribus clericorum poteſstatem euocandi eos ad perſsonalem correctionem eis inferendam, quoties hoc arbitrati fuerint expedire.