QVando clericus delinquens eſst abſsens, & remiſssio de eo petita per Iudicẽ Iudicem diœceſsis vbi eſst, non fit, vel aliâs latet, tunc videtur quòd poſsitis edictis in eccleſsia cathedrali, aut ſsuæ parochiæ, vel beneficij, cum aſssignatione competentis termini ad comparendum procedi poſssit ad ferendam ſsententiam diffinitiuã diffinitiuam , ſsi con ſstat de delicto per eum cõmiſ ſo commisso . Quod probatur ex his quæ notat Ioan. And in c. Degradatio. de pœnis. vbi ſscripſsit quòd contra clericum abſsentem contumaciter poteſst ferri ſsententia verbalis depoſsitionis, qui allegat c. Veritatis. de do. & contu. & quæ ibi notantur. & iij. quę ſst. ix. in ſsumma. quod ibi refert Domini. in prin. qui dicit bene notandum ex dictis per eundem Ioan. Andr. quòd in cauſsa degradationis actualis non poſs ſset procedi in abſsentem, etiam procuratore præ ſsente, per regulam de qua in c. Veniens. de accuſsa. quòd vbi pœna non poteſst imponi abſsenti, non poteſst procedi per procuratorem. facit etiam ad probandum quòd cõtra contra abſsentem clericum poſs ſsit procedi, quod expreſssè voluit Ioã Ioan . Lupus doctor Hiſspanus in tract. de liber. eccle. in ix. quæ ſst. vbi tra| dit quòd in quocunque delicto propter quod clericus degradari meruiſs ſset ſsi abſsens citatur, & nõ non comparet, condemnatur in abſsentia, ſsi teſstibus conuincitur, & datur facultas ab eccleſsiaſstico iudice ſseculari capiendi eum, & ſsecundum ſsuas leges iudicandi, ita quòd ſsola ſsententia ſsine alia actuali degradatione, talis clericus habetur pro realiter degradato ad hoc vt non gaudeat priuilegio clericali, allegat ad hoc tex. in c. Cum non ab homine. de iudic. quem bene inducit, & dicit quòd eſst neceſs ſse quòd intelligamus dictũ dictum tex. in caſsu abſsentiæ, & hanc degradationem vocat ipſse fictam à iure & ab homine. Aduerte tamẽ tamen quòd huic ſsententiæ multùm refragatur doctrina Innocẽ Innocen . in cap. qualiter. el ij. de accuſsa. in col. penult. verſsicu. Item ad prædictas, vbi poſstquàm refert aliquas pœ nas canonicas, dicit quòd ad prædictas pœnas præ terquàm ad depoſsitionem proceditur contra abſsentem etiam contumacẽ contumacem , ſsed ad depoſsitionem & alias pœnas quæ ſsunt vſsque ad relegationem non proceditur contra ab ſsentem, allegat l. Abſsentem. ff. de pœ nis. & tex. in c. Decernimus. iij. quæ ſst. ix. Poteſst etiã etiam dari alius ſsingulariſssimus modus conuincendi clericum abſsente de crimine lite non conteſstata, ſsecundum Abb. in c. Cum P. in fin. de purga. cano. videlicet quòd ſsi eſst infamatus vel vehementer ſsuſspectus de crimine, citetur peremptorio præfixo ad ſse purgandum intra illum terminum, non autem ad comparendum tantùm, & tunc ſsi non præ ſstiterit purgationem intra terminum præfixum habebitur pro conuicto, quod dicit perpetuò menti tenẽdum tenendum : quia limitat tex. in cap. Veritatis. de do. & contu. & quòd eſst modus non exquiſsitus de iure ciuili. Datur præ | terea alius modus conuincendi abſsentem clericum, per eundem Abb. ibi, videlicet quòd contumax excommunicetur, & ſsi ſsteterit in excommunicatione per annum, tunc habetur pro conuicto ſsuper illo crimine, & poteſst puniri, ac ſsi verè fuiſs ſset conuictus, vt in c. Rurſsus. & in c. quicunque. xj. quæ ſst. iij. quæ ſsic debent intelligi, vt pleniſssimè tangit in c. j. de iudi. Vnum tamen crederem in iſsta materia, iudicem eccleſsiaſsticum non poſs ſse imitari legem & ſtylũ ſtylum huius regni, dum diſsponitur, & practicatur quòd ſtãtibus stantibus indiciis contra reum abſsentem ſsufficientibus ad torturam poteſst Iudex eum dãnare damnare de delicto: hoc enim ad clericorum perſsonas non liceret extendere, cùm lex regia hoc diſsponens eos non comprehendat, nec imitatione digna ſsit. Quis enim iuſstum decernat ſsolis indiciis probatis damnari quemquam vti reum criminis, etiam ſsi executioni non ſsit demandãda demandanda ſsententia? Id namque ſsolùm iuſstè pronunciari videtur, quod iuſstè poteſst executioni mandari.