Quòd vt magis clareſscat aduertẽdũaduertendum eſst, quoad* propoſsitum duobus modis poſsſse aliquid cadere ſsub ius naturale (ad quod reducunt iuſsgentium primęuum Salas de legib. diſsp. 2. num. 13.) primò, & propriè quando lex naturalis id præcipit, ſecũdòsecundo dicitur aliquid de iure naturali per modum | permiſssionis, negationis, aut conceſssionis, Suarez lib. 2. de legib. cap. 14. num. 6. poſst alios: inter hos modos illud diſscrimen conſstituendum eſst, quod pręcepta iuris naturalis immutabilia ſsunt, ſsic procedit deciſsio Iuſstiniani in §. ſsed naturalia, Inſst. de iure naturali, reſstringentis ſse ad iura, quæ diuina prouidentia ſsunt conſstituta, vt bene aduertit Iulius Pacius Centur. 1. quæſst. 2. Et ita textus ille non procedit in his, quæ competũtcompetunt de iure naturę, ſsed in ipſsismet iuribus naturalibus, videndi Suarez de leg. lib. 2. cap. 13. & 14. Salas eod. tract. diſsp. 5. ſsect. 7. à num. 30. Cæteræ vero ſspecies cum præceptum non contineant, mutatis rebus variari poterant, ſsic libertas, & ſseruitus, communitas rerum, & ipſsarum diuiſsio, & ſsimilia reſspectu diuerſsi temporis, & ſstatus variari, & ſsubſstineri poſsſsunt; quamuis libertas, communitas, & ſsimilia eſsſsent de iure naturæ, non tamen præceptiuo: Ratio differentię eſst, quia prior iuris naturalis ſspecies continet regulas, & principia bene operandi, quæ continent neceſsſsariam veritatem, & ideo immutabilia ſsunt; poſsterior vero ſspecies pendet à rerum ſstatu, & mutatione, & ideo variabilia ſsunt, Suarez de legib. lib. 2. c. 14. num. 18. & in his terminis non mutatur ius naturale, ſsed circunſstantiæ rerum variantur, vt docent Soto lib. 1. de iuſst. quæſst. 4. art. 5. Suarez vbi proximè cap. 13. à num. 5. Salas de legib. diſsput. 5. ſsect. 7. num. 31. cum ſseq.