Nec Germani, apud
Tacitum lib. 4. hiſst. prop
*
ter eam cau
ſsam Romanos damnant, vt Incognitus
putat Taciti
ſsen
ſsum inuertens; cum enim Germani
ſs
æpe
ſs
ępius rebellarent,
ſstatuit
ſsenatus Roman.
ad euitandas populorum
cõ
ſpirationes
conspirationes
, ne Tencteri, &
Agrippinẽ
ſes
Agrippinenses
, quos Rhenus diuidebat, inter
ſse
commearent, vi diui
ſsis viribus in officio
continerẽ
tur
continerentur
;
ſsed cum Ciuilis è Batauis nobili
ſssimus in Romanos coniuraret, Tencteri per legatos ab Agrippinen
ſsibus po
ſstulant, vt
ſse
ſsocios in commune bellum a
ſsci
ſscant.
Nam (feroci
ſssimus è legatis
ſsic protulit)
ad hunc diem flumina, ac terras, & cœlum
quodã
| fol. 8r
modo
quoda
mmodo
ipſsum clauſserant Romani, vt colloquia, & congreſs
ſsus nostros (gentium
repoſsuit Incognitus)
arcerent; ſsed vt
amicitia ſsocietaſsque nostra in æternum rata ſsit, poſstulamus
à vobis, muros Coloniæ detrahatis; Romanos omnes in finibus veſstris trucidetis; bona interfectorum in medium cedant, liceat nobis, vobiſsque vtramque ripam colere, vt
olim maioribus noſstris.
Sed Agrippinen
ſses Tencterorum legationem, Con
ſsilium, & Commercium,
nec indi
ſstinctè ad mi
ſsere, vt refert Tacitus, in
hũc
hunc
modum re
ſspondentes.
Muros ciuitatis augere nobis
quam diruere tutius eſst, ſsi qui ex Italia, aut prouincijs alienigenæ in finibus noſstris fuerant, eos bellum abſsumpſsit, vel in
ſsuas quiſsque ſsedes refugere, eductis olim, & nobiſscum per
cõ
nubium
connubium
ſsociatis, quoque mox prouenere, hæc patria est, nec
vos adeo iniquos exiſstimamus, vt interfici à nobis parentes
fratres, liberos noſstros velitis, ſsint tranſsitus incuſstoditi, ſsed
diurni, & inermes.
Vndè con
ſstat, quod nec Agrippinen
ſses Tencteris circa Rheni tran
ſsitum, & commercium multum fidebant. Quis ergo prudenti
ſs
ſsimum populi Roman.
ſsicut cuiu
ſsque alterius Principis decretum ad continendos in imperio homines Prouinciales, ne pro tempore inter
ſse coeant,
damnabit ni
ſsi Incognitus, aut factum hoc quid
cõ
mune
commune
habet cum no
ſstra quæ
ſstione?