Si vero intelligit de iuregentium primæuo, hoc* eſst immutabili, & indiſspenſsabili, hoc etiam defendi nequit, vt iam probauimus, imò & oppoſsitum ſsignificat ipſse auctor cap. 2. dum ait: Quòd Luſsitani, vt aliæ gentes, à Iauæ, Taprobanæ, Molucarum Principibus ius mercandi exorant, nec habitant quidem, niſsi precario. Si ergo ex Incogniti cõfeſsioneconfessione Luſsitani, & alij à Principibus, ad quorum Prouincias nauigant, ius mercandi impetrant, non iure proprio vtique, ſsed alieno beneficio id conſsequuntur: fruſstra namque impetratur, & pro priuilegio datur, quod iure communi, & naturali conceditur, l. 1. ad finem. ff. ad municip. iure proprio vtens, quod ſsibi à natura competit, nemini facit iniuriam, l. fluminum. §. fin. de damno infecto. Habitatio etiam precario repugnat eidem iuri, pendet vtique â libera concedentis voluntate: eſst enim natura æquum tandiu te liberalitate mea vti, quandiu ego velim, & vt | poſssim reuocare, cum mutauero voluntatem, l. 2. ff. de precario. Si ergo nauigantibus ad Orientis Prouincias precaria habitatio, & negotiatio à Principibus permittitur, vt firmat Incognitus, eo ipſso eam reuocare iure naturali illis competit. At implicat contradictionem competere mihi de iure naturæ immutabili ius nauigandi, & negotiandi in Moluccas inuitis terrarũterrarum dominis, & eodem iure MoluccarũMoluccarum Regibus fas eſsſse me ab ea nauigatione, & commercio prohibere, quod Incognitus ſsibi contradicens admittit, vel iam eam prohibendi facultatem Principi, reique pub. concedit, quod antea negauerat; vnde corruat ipſsius fundamentũfundamentum neceſsſse eſst, quod ex ſsequenti cap. apertius apparebit. Quod verò attinet ad rationes, ob quas Bataui & alij â noſstris prohibentur ad alienas Orientalis tractus terras nauigare, ſsuo loco diſsputabitur. PẽdetPendet enim hæc quæſstio ex diuerſso fundamento, de quo cap. 7. & 8.