Nec obſtat text. in d. l. 1. §. vlt. in illis verbis, vetuſtatem vicem legis habere, & l. 2. in princip. ibi: Vetuſtas, quæ ſemper pro lege habetur. ff. de aqua pluuia, quidquid non aduertat Faber lib. 19. coniect. cap. 11. nec alij, lex in illis locis non accipitur pro lege communi, ſed pro pacto, & conuentione, vt cõſtat ex contextu vtriuſque legis nam in d. §. vlt. ſic diſſerit Vlpianus ex Labeone, "denique ait conditionibus agrorum quaſdam leges eſſe dictas," & ibi, "ſi tamen lex non ſit agro dicta, agri naturam eſſe ſeruandam," & ibi, "ſi tamen lex agri non inueniatur, vetuſtatem vicem legis tenere," Paulus in lege 3. ibi: "Tria ſunt per quæ inferior locus ſuperiori ſeruit, lex, natura loci, vetustas, quæ ſemper pro lege habetur", vtrobique gloſſa, verbo, lex, ſic pro pacto accipitur in contractibus regu. "contra cum, qui legem dicere potuit apertius, est interpretatio facienda, & reg. contractus ex conuentione legem accipere dignoſcuntur", lib. 6. l. qui fundum 40. in pr. ff. de contrah. empt. l. Venditor, ibi: Priuata lege. ff. communia prædiorum cum alijs.