LVsitaniam auro abundare olim scrip[sect. 1]serat Plinius, dicens, "nec in alia parte terrarum tot saeculis haec fertilitas," libr. 33. capit. 4. idem firmat Strabo lib. 3. de situ orbis, sed illud non praetermittendum in Tago aurum adeo purum putum arenis erui, vt Ioannes III. Lusitaniae Rex ex eo auro sceptrum confici iusserit, quo hodie Reges, vel quando acclamantur, vel quando inconuentu Regni assistunt, vtuntur Eduardus Nun. in descriptione Lusitaniae cap. 14. sed iam Plinius libr. 3. cap. 4. Tagum Gangi, Patolo, Hermo, & Pado in hac excellentia praefert, & hodie in Lusitania auri, & argenti fodinae inueniri poterant, nisi edicto Regio prohibitae forent ex eodem Eduardo. Posteriori saeculo annalibus constat Reges Lusitaniae varia bella contra Mauros, & infideles in Africa, & Asia perpetuo gesisse nullis ad ea ab amicis auxilijs corrogatis; contra vero hi semper Principes Catholicos, vel pecunijs, exercitibus, vel classibus liberaliter, & laudabiliter iuuarunt.