Dionyſsius (vt antiquiora omittamus) cum in* Caſstellam, & Aragoniam arbitrij cauſsa ibiſsſset, eo apparatu, & magnificentia præ cęteris Regibus excelluit, vt etiam carpant Zurita in annalibus Aragonię part. 1. lib. 5. cap. 66. Mariana lib. 15. hiſst. Hiſspan. cap. 7. Tentorijs enim toto itinere erectis abſstinuiſsſse oppidis memoratur; nullus fere ex nobilibus vtriuſsque aulæ indonatus ab eo diſsceſsſsit, & Iacobo Regi Aragoniæ vxoris fratri, magnam auri ſsummam mutuo petenti, oppidũqueoppidumque propignore offerenti, mutuum negauit, duplum dono dedit, abeo autem cum hoſspes eſsſset, nec xenium quidem ipſse, vel ſsuos accipere voluit. Caſs|tellæ Regi Fernando genero ſsuo, præſsidium abeo ad belli ſsumptus poſscenti, vltra magnam pecuniæ ſsummam, ſsmaragdinum poculum pretij inæſstimabilis dedit; cum autem non tantum præſsentibus nobilibus donaſsſset, ſsed & abſsentibus munera miſsiſsſset, & in Portugaliam reditum pararet, nobilis quidam Caſstellanus quæſstus eſst, quod ſse ſsolum indonatum omitteret; cumque Rex ſse excuſsaret, quod illius notitiam non habuiſsſset argenteam menſsam magni ponderis, in qua cœnabat, & quæ ſsolum ex Regio inſstrumento ſsupererat, ei obtulit, addens, vt boni conſsuleret: nihil iam ſsibi eſsſse reliquum, quo eum honoraret, ex Eduardo Nonio Leone, P. Atonio Vafconcellio, & alijs, in Dionyſsio.