Conſstat ergo ex deductis in hoc, & præceden*ti cap. Luſsitanos primos Athlantici maris viam in Antarcticum aperuiſsſse, quod ſsi alij (vt hoc Incognito concedamus) olim præternauigato bonæ ſspei promontorio, dùm Orientis incunabula inueſstigant, vel naufragio periere, vel monſstrorum protentis territi, & procellarum ſsæuitia fracti ſseſse iterum periculis exponere non ſsunt auſsi; quæ gloria in labyrinthũlabyrinthum ingreſsſsos à Minotauro interfici? vni Theſseo victoriæ palma detur, qui monſstro fœliciter interfecto ſsecurum ſsibi, & alijs reddidit aditum. Sic Luſsitani deſspectis Herculis metis, perdomito Oceano, procelloſso illo prætergreſsſso pro|montorio, non ſsolùm facilem reddiderunt nauigationem, Epiſscopus Portaleg. dialog. 4. cap. 23. Guicciar. lib. 6. hiſstor. Italicæ, Zuinger. in theatro vitæ humanæ lib. 2. vol. 19. tit. de nautis, ſsed in OriẽtisOrientis oris domus poſsuerunt, & plures Reges Imperio ſsuo ſsubegerunt, ex Boſssio de ſsign. Eccleſsiæ to. 1. lib. 8. cap. 1. ſsign. 32. verſs. tertium ſsit nulla, quorum Cathalogus viginti, & octo Reges Luſsitaniæ tributarios complectens refertur à P. Antonio Roman. en la hiſstoria Oriental ante principium vt eleganter in laudem Luſsitanorum cecinerit Georg. Bucanan.