At verò poteſtas temporalis, ſeu politica Re[*]gi, aut Principi reip. à Deo tanquàm naturæ auctore mediante lumine naturali, rei publicæ electione, ſeu tranſlatione conceſſa fuit, vt cum reſp. non poſſet per ſe ipſam hanc poteſtatem exercere; attento, & cogente naturæ iure, in vnum, vel plures conferre eam tenebatur, eamque tranſtulit in Principem, l. 1. ff. de conſtit. Princip. vt ab illo tanquam à fonte in reliquos inferiores reip. magiſtratus dimanaret cap. cum ad verum 96. diſtinctione capit. ſolitæ de maioritate, reſoluunt poſt alios Auendañ. libr. 1. de exequend. capit. 1. numer. 6. verſ. ſicut, Couar. pract. cap. 1. num. 6. Nauar. cap. nouit notab. 3. num. 85. Molin. diſput. 26. Suar. lib. 3. de Primatu Rom. Pontif. cap. 2. cap. 3. cap. 6. n. 17. & licet aliquando ex ſpeciali priuilegio non nulli Reges in lege ſcripta à Deo immediatè electifuerint, vt de Dauid tenet Sot. lib. 4. de iuſt. q. 2. art. 1. de Saule, & Dauid Abulenſis 1. reg. c. 11. q. 22. cum ſeqq. Nau. in c. nouit not. 3. n. 33. & 147. hoc tamẽ priuilegiũ alijs nõ cõuenit, nec cõceſsũ reperitur ex Suar. lib. 3. c. 3. n. 10. & probatur ex illa ſpeciali Deu. 17. prohibitione, "non poteris alterius gentis hominem Regem facere," ergo ad populum Regis electio pertinebat, imò prædictos Reges ex nutu, & voluntate Dei deſignatos fuiſſe, electos verò immediatè à populo contendit Suarez d. cap. 10. à num. 5. poſt Bellarm, quem citat.