Secundò conſequens eſt ſpiritualem, ſeu Eccle[*]ſiaſticam poteſtatem, quam Chriſtus Dominus in lege gratiæ Petro, eiuſque ſucceſſoribus conceſsit, nuſquam laicis Principibus, aut Reipublicæ ſæculari fuiſſe communicatam, ſed magis denegatam, vt ſatis deducitur ex cap. cum ad verũ 96. diſtinct. ibi: "Imperatores pro æterna vita Pontificibus indigerent," & ibi, "non ille (Imperator) rebus diuinis præſidere videretur," cap. 1. 63. diſt. ex Adriano, "laici Principes in Eccleſiaſticis rebus nullam habent poteſtatem," cap. omnis eadem diſt. cap. ſolitæ de maioritate. "Imperator præcedat intemporalibus, Pontifex in ſpiritualibus," cum alijs & ex illo Act. 20. "quos (Epiſcopos) Spiritus Sanctus poſuit regere Eccleſiam Dei," reſoluunt Almain. de poteſtat. Eccleſiæ cap. 3. Driedon. lib. 2. de libert. Chriſtiana cap. 2. col. 4. Couar. pract. cap. 31 num. 2. cõcl. 1. Victoria de poteſtate ciuili ante ſin. Burſat. conſil. 125. num. 45. verſ. Ioan. 22. & ex Patribus Bellarm. lib. 1. de Rom. Pontif. cap. 7. Suar. cõtra errores Angliæ lib. 3. de Primatu Roman Pontiſ. cap. 7. cum duobus ſeqq.