Atque ita hanc in Reges, & Imperatores poteſ[*]tatem Pontificis agnoſcunt Gelaſ. Papa ad Anaſtaſium Imperatorem in cap. duo ſunt 96. diſt. ibi: "Nosti itaque inter hæc ex illorum te pendere iudicio, non illos ad tuam poſſe redigi voluntatem," idem Gelaſius ad Epiſcopos Orientales in capit. nunquam 96. diſt. ibi: "Obſequi ſolere Principes Christianos decretis Eccleſiæ, non ſuam præponere poteſtatem: Epiſcopis caput ſubdere Principem ſolitum," Ioan. Papa in cap. ſi Imperator eadem diſt. ibi: "Ad Sacerdotes Deus voluit, quæ Eccleſiæ diſponenda ſunt, pertinere, non ad ſæculi poteſtates, quas, ſi fideles ſunt, Eccleſiæ ſuæ Sacerdotibus voluit eße ſubiectas." Atque ita Reges Chriſtiani non ſolum quoad perſonas, ſed etiam quoad dignitatem Pontificis poteſtati ſubijciuntur, Nicolaus cap. cum ad verum, ibi: "Chriſtiani Imperatores pro æterna vita Pontificibus indigerent," Gelaſius cap. duo ſunt, ibi: "Quantò pro ipſis regiminibus aliàs Regibus hominum in diuino ſunt reddituri examine rationem," & de omnibus fidelibus dixerat Apoſtolus ad Hebr. 13. "Obedite præpoſitis veſtris, & ſubiacete eis, ipſi enim peruigilant tanquam rationem pro animabus veſtris reddituri," & D. Gregor. Nazianze. in oratione ad ciues timore perculſos, alloquens Imperatores. "An me libere loquẽtem æquo animo feretis? Nam vos quoque poteſtati meæ, meiſque ſub ſellijs lex Christi ſubijcit: Imperium enim ipſi quoque gerimus, addo etiam præstantius, ac perfectius, niſi verum æquum est ſpiritum carni faſces ſubmittere, & cœlestia terrenis cedere," cap. ſuſcipitis diſt. 10. proſequuntur D. Thom. ſi is eſt lib. 1. de regimine Principis cap. 14. & lib. 3. cap. 10. cũ ſeqq. Bellarm. de tranſlat. Imperj lib. 1. cap. 2. ad 7. mendacium, Suar. lib. 3. de Primatu Roman. Pontif. c. 22. à n. 1. & cæteri præcitati.